سیره قضایی حضرت مهدی(عج)

مقدمه

1ـ برای مبارزه با فساد و تجاوز و ستم از یک سو، لازم است پایه‏های ایمان و اخلاق تقویت شود و از سوی دیگر، یک سیستم صحیح و نیرومند قضایی با هشیاری کامل و احاطه وسیع به وجود آید.
مسلّما پیشرفت کامل صنایع، وسایلی را در اختیار بشر می‏گذارد که با آن به خوبی می‏توان در مورد لزوم، حرکات همه مردم را تحت کنترل قرار داد و هر حرکت ناموزون و نابجایی را که به فساد و تجاوز منتهی می‏شود، زیر نظر گرفت. علائم و آثاری را که مجرمان در محلّ جرم باقی می‏گذارند می‏توان شناسایی و از آن‏ها عکسبرداری کرد، صدای آن‏ها را ضبط نمود و آن‏ها را به خوبی تجزیه و تحلیل کرد. قرار گرفتن چنین ابزار پیشرفته‏ای در اختیار یک حکومت صالح، عامل مؤثرتری برای پیش‏گیری از فساد و ستم است؛ به گونه‏ای که می‏توان در صورت وقوع جرم یا تضییع حقی، حق را به صاحب آن رساند.
شکّی نیست که در عصر آن مصلح بزرگ جهان، آموزش‏های اخلاقی با وسایل ارتباط جمعی بسیار پیشرفته، آن چنان گسترش می‏یابد که اکثریت مردم جهان را برای یک زندگی صحیح انسانی و آمیخته با پاکی و عدالت اجتماعی آماده می‏سازد.
ولی از آن جا که انسان آزاد آفریده شده و در تصمیم‏ها و اعمال خویش از اصل جبر پیروی نمی‏کند، خواه ناخواه افرادی ـ هر چند انگشت شمار ـ در هر اجتماع صالحی ممکن است پیدا شوند که از آزادی خود سوء استفاده کنند و از آن برای وصول به مقاصد شوم خود بهره گیرند. به همین دلیل جامعه باید به یک دستگاه قضایی سالم و کاملاً آگاه و مسلّط مجهّز باشد تا حقوق مردم به آن‏ها برگردانده شود و ستمگر به جزای خود برسد.

دیدگاه اهل سنت درباره مهدی موعود(عج)

احادیث بسیاری از پیامبر اعظم(ص) روایت شده است که اهل سنت و شیعه آنها را نقل کرده‌اند و اگر کسی در آنها دقت کند، برایش روشن می‌شود که موضوع مهدی و قائم امر مسلمی بوده است.

بعضی از عوام و حتی برخی عالمان اهل تسنن به دلیل خوشبین نبودن به شیعه و احادیث شیعه گمان می‌کنند، مهدویت و احادیث مهدوی ساختگی است و می‌گویند احادیث مهدی در کتب صحاح اهل سنت وجود ندارد و اگر هم باشد در کتاب‌هایی است که از نظر اعتبار ساقط است و این شیعیان هستند که احادیث مهدی را در کتب خود آورده‌اند.

در پاسخ گفته می‌شود در عین حال که خفقان عمومی دوران بنی‌امیه و بنی‌عباس و دست‌های مرموز و مقتدر سیاست وقت و تعصبات شدید مذهبی اجازه نمی‌داده که اخبار مربوط به ولایت و امامت اهل بیت(ع) مورد مذاکره واقع شود و در کتب درج شود، ولی باز هم کتب روایی اهل سنت از احادیث مربوط به مهدی خالی نیست.

احادیث زیادی از پیامبر اکرم(ص) صادر شده که سنی و شیعه آن‌ها را نقل کرده‌اند و هر کس اگر در آنها دقت کند، برایش روشن می‌شود که موضوع مهدی و قائم در زمان پیامبر اسلام(ص) امر مسلمی بوده است. به طوری که این عقیده در بین مردم شایع بود که اصل آن را مسلم دانسته و از فروعاتش بحث می‌کردند. گاهی می‌پرسیدند از چه نسلی به وجود خواهد آمد، گاهی از نام و کنیه‌اش سؤال می‌‌کردند، گاهی می‌پرسیدند آیا مهدی و قائم یکی است یا نه، گاهی از علت غیبت و وظایف آن امام جویا می‌شدند. پیغمبر هم گاه و بی‌گاه از آن وجود مقدس خبر می‌داد و می‌فرمود: مهدی موعود از نسل من و از فرزندان فاطمه(س) و حسین(ع) به وجود خواهد آمد، گاهی نام و کنیه‌اش را بیان می‌داشت، گاهی علامات و مشخصات او را بیان می‌کرد، پس از وفات رسول اکرم(ص) مسأله‌ مهدویت همواره بین اصحاب آن بزرگوار و تابعین مورد بحث بوده است، گروه شبهه شناسی مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم با بیان اینکه در کتب صحاح اهل تسنن ابوابی به نام مهدی(عج) منعقد و احادیثی از پیغمبر اکرم(ص) نقل شده است، به نمونه‌ای از این احادیث اشاره می‌کند و می‌نویسد:

امام رضا و بشارت منجی

امام رضا(ع): من صاحب این امر هستم، اما آنکه زمین را پر از عدل می‏کند همچنانکه پر از جور شده بود، من نیستم

امام هشتم شیعیان(ع) در موارد متعددی به توصیف ویژگیهای ظاهری و جسمی امام مهدی(ع) پرداخته‏اند تا باب هرگونه شبهه و اشتباه را بر مردم ببندند.
از جمله آن حضرت در پاسخ «ریان بن صلت» که می‏پرسد:
أنت صاحب هذا الأمر؟ آیا صاحب این امر[حکومت اهل بیت(ع)] شمایید؟
می‏فرماید: أنا صاحب هذا الأمر ولکنّی لست بالذی أملؤها عدلاً کما ملئت جورا، و کیف أکون ذلک علی ماتری من ضعف بدنی و إنّ القائم هوالذی إذا خرج کان من سنّ الشیوخ و منظر الشبّان، قویّا فی بدنه حتّی لومدّ یده إلی أعظم شجرة علی وجه الأرض لقلعها ولو صاح بین الجبال لتدکدکت صخورها یکون معه عصا موسی و خاتم سلیمان علیهماالسلام، ذاک الرابع من ولدی یغیّبه اللّه‏ فی ستره ما شاء، ثم یظهره فیملوء [به] الأرض قسطا و عدلاً. کما ملئت جورا و ظلما.(1)
من صاحب این امر هستم، اما آنکه زمین را پر از عدل می‏کند همچنانکه پر از جور شده بود، من نیستم. و چگونه من با این ناتوانی جسمی که می‏بینی می‏توانم او باشم. به درستی که قائم کسی است که به هنگام قیامش در سن پیرمردان و با چهره جوانان ظاهر می‏شود. او از چنان قوت بدنی برخوردار است که اگر دستش را به سمت بزرگ‏ترین درختی که بر روی وجود دارد دراز کند آن را از ریشه برمی‏کند و اگر در بین کوهها فریاد کشد، صخره‏ها متلاشی می‏شوند. عصای موسی و خاتم سلیمان، که بر آنها درود باد، با اوست و او چهارمین فرزند من است. خداوند او را تا زمانی که بخواهد در پوشش خود غایب می‏سازد، سپس او را آشکار می‏سازد تا زمین را به وسیله او از قسط و عدل آکنده سازد آنچنانکه ]پیش از آن ] از جور و ستم پر شده بود.

آغاز انتظار تاریخ

بیش از 1100 سال است که تاریخ به انتظار نشسته و امام غریبمان قائم است و منتظر قیام امت خود

سالهاست که با شهادت امام حسن عسگری(ع) و به سوگ نشستن جهان اسلام، در غم از دست دادن خورشیدی تابان، ناخودآگاه، شور و شعفی عمیق، قلب شیعه را پر می‎کند از آغاز امامت امام زمانش و لبخند را بر لب‎ها جاری می‎سازد. امامی که سال‎هاست در انتظار بیداری شیعیان خود ایستاده تا قیام جهانی‎اش را آغاز کند و وعده محتوم الهی را تحقق بخشد.
برای درک بهتر این تنهای غریب بر آن شدیم تا با گذری کوتاه در حکومت عباسی و برخورد آنها با یهود و اهل بیت، گوشه‎ای از حلقه مفقوده ظهور را بیابیم.
عباسیات بیش از 500 سال بر جهان اسلام فرمانرایی کردند و از ویژگی‎های منحصر به فردی برخوردا بودند. از جمله چند ملیتی بودن آن‎ها. بدین معنا که هرچند خلیفه از نژاد عرب بود اما وزرا را عناصر ایرانی و اکثر سپاهیان را ترک‎ها تشکیل می‎دادند. از سوی دیگر نهضت ترجمه آثار غربی و یونانی در این دوران آغاز گردید و موج گفت و گوی تمدنی البته یک طرفه باعث شدکه تهاجم فرهنگی عظیم اما آرام جهان اسلام را دستخوش تغییر قرار دهد

سخن امام زمان(عج) درباره صفات اوصیا

امام زمان حضرت مهدی (عج)  می‌فرمایند: اوصیا کسانى هستند که خداوند متعال، دینش را با آنان زنده مى‌کند، و نورش را با آنان کاملاً مى‌گسترد و سیطره مى‌دهد.
خداوند میان آنان و برادران و عموزادگان و دیگر خویشاوندانشان تفاوت آشکارى گذاشته است که به سبب آن، حجّت از غیر حجّت، و امام از مأموم، شناخته مى‌شود.
آن تفاوت آشکار این است که آنان را از گناهان محفوظ و مصون داشته، از عیوب مبرّا کرده، از پلیدى پاک گردانیده، از اشتباه منزهشان داشته، آنان را خزانه داران علم و حکمت و پرده داران سرّ خود قرار داده و آنان را با دلیل‎ها تأیید کرده است.
اگر این گونه نبود، همه مردم با هم یکسان بودند و هر کس مى توانست ادعاى امامت کند که در این حال، حقّ از باطل و عالم از جاهل، تشخیص داده نمى‌شد.

متن حدیث:

أَحْیى بِهِمْ دینَهُ، وَأَتَمَّ بِهِمْ نُورَهُ، وَجَعَلَ بَیْنَهُمْ وَبَیْنَ إِخْوانِهِمْ وَبَنی عَمِّهِمْ وَالاَْدْنَیْنَ فَالاَْدْنَیْنَ مِنْ ذَوی أَرْحامِهِمْ فُرْقاناً بَیِّناً یُعْرَفُ بِهِ الْحُجَّةُ مِنَ الْمَحْجُوجِ، وَالاِْمامُ مِنَ الْمَأْمُومِ، بِأَنْ عَصَمَهُمْ مِنَ الذُّنُوبِ، وَبَرَّأَهُمْ مِنَ الْعُیُوبِ، وَطَهَّرَهُمْ مِنَ الدَّنَسِ، وَنَزَّهَهُمْ مِنَ اللَّبْسِ، وَجَعَلَهُمْ خُزّانَ عِلْمِهِ، وَمُسْتَوْدَعَ حِکْمَتِهِ، وَمَوْضِعَ سِرِّهِ، وَأَیَّدَهُمْ بِالدَّلائِلِ، وَلَوْلا ذلِکَ لَکانَ النّاسُ عَلى سَواء، وَلاَِدَّعى أَمْرَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ کُلُّ أَحَد، وَلَما عُرِفَ الْحَقُّ مِنَ الْباطِلِ، وَلا الْعالِمُ مِنَ الْجاهِلِ.


پی نوشت:
«الغیبة، طوسى، ص288، ح246؛ احتجاج، ج2، ص280؛ بحارالأنوار، ج53، ص194»
*این کلمات، از جمله مطالبى است که امام زمان علیه‌السلام در جواب نامه احمد بن اسحاق مرقوم داشته است. آن حضرت(علیه السلام) بعد از اشاره به نکاتى چند، به حقیقت و شأن و مقام امامت و امام پرداخته و خصوصیاتى را براى امام بیان فرموده است.

منبع : خبرگزاری تسنیم

راز طول عمر امام زمان(عج) به روایت حجت‌الاسلام قرائتی

اگر یک روزنامه‏ خارجى گفته باشد که یک ماهى در اقیانوس پیدا شده است که 3 میلیون سال عمر دارد، مردم فوراً باور می‌کنند، اما اگر 150 حدیث داشته باشیم که امام زمان(عج) زنده است و 1300 سال عمر دارد، مى‏‌گوید: از نظر علمى نمى‌‏شود!

حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قرائتی رئیس ستاد اقامه نماز در ذیل آیه 14 سوره عنکبوت درباره طول عمر امام زمان(عج) می‌نویسد:

«وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‏ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فیهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلاَّ خَمْسینَ عاماً فَأَخَذَهُمُ الطُّوفانُ وَ هُمْ ظالِمُونَ»­

و به راستى نوح را به سوى قومش فرستادیم، پس در میان آنان هزار سال، به استثناى پنجاه سال، درنگ کرد-ولى جز اندکى از مردم به سخن او گوش ندادند- پس طوفان (قهر خداوند) آنان را در حالى ­که ستمگر بودند، فرا گرفت.

نکته‌ها:

1. قرآن، با بیان عمر طولانى انسان­‌های گذشته، آن را امری ممکن و شدنی خوانده است.«أَلْفَ سَنَةٍ»

2. تنها پیامبرى که مدت رسالتش در قرآن بیان شده، حضرت نوح(ع) است، البته 950 سال، مدت رسالت آن حضرت تا زمان طوفان است، اما مدت پیامبری ایشان پس از طوفان و سال­‌های عمرش بیان نشده است.

3. عمر طولانى دادن به بشر، برای خداوند محال نیست؛ همان­گونه که او حضرت مهدى(عج) را قرن‌ها زنده نگه داشته تا حکومت عدل جهانى را بر پا کند، گر چه جسم تمام مردم پس از کهولت سن فرسوده می‌­شود، ولى آن حضرت به گفته بزرگان دین، همچنان در چهره انسان چهل­‌ ساله ثابت است و این جاى تعجب نیست.

در صورت همه‏ ما، موى ابرو و مژه ده‌‏ها سال ثابت است، در صورتى که موى سر و صورت همواره در حال تغییر و تحول است، با آنکه آب و غذا و هوا و محل هر دو مو، یکى است. آرى! خداوند می‌‏تواند انسانى را ثابت و دیگران را متغیر قرار دهد.

4. گاهی پرسیده می‌شود که چگونه عمر بیش از هزار سال حضرت مهدى(عج) را باور کنیم؟ 

پاسخ آن است که در آیه‏ 259 سوره‏ بقره مى‏‌خوانیم: شخصى ـ که به گفته‏ روایات و تفاسیر، عُزیر نام داشت ـ از کنار یک آبادى عبور می­‌کرد که دیوارهاى آن بر روى سقف‏هایش فرو ریخته بود و مشخص بود که مدتی طولانى از مرگ ساکنین آن­جا و زمان تخریبش می‌‌گذرد، با خود گفت: «خداوند چگونه ساکنین اینجا را پس از مرگشان زنده مى‌‏کند؟».

خداوند در همان لحظه جان او را گرفت و پس از صد سال زنده کرد و به او گفت: «چقدر درنگ کردى؟»، گفت: «یک روز یا بخشى از یک روز!»، خداوند فرمود: «نه؛ بلکه صد سال است که در اینجا مانده‏اى، به غذا و نوشیدنى خود که همراه داشتى، نگاه کن که با گذشت سال­ها تغییر نکرده است، به الاغ خود نگاه کن که هیچ اثرى از آن باقى نمانده است، ما زنده شدن تو را نشانه و حجتى براى مردم قرار مى‏‌دهیم، اکنون به استخوان‏هاى الاغ مرده خود بنگر و ببین که چگونه آن­ها را به هم پیوند مى‏‌دهیم و بر آن­‌ها گوشت مى‏‌پوشانیم و زندگى دوباره به آن مى‌­بخشیم‏».

بنابراین آیه، غذا و نوشیدنى به مدت صد سال تغییر نکرد، در حالى ­که به طور طبیعى می­‌بایست پس از چند روز فاسد مى‏شد، صد سال برابر 5200 هفته است و خداوند غذایى که فقط یک هفته سالم می­‌ماند را 5200 برابر عمر طبیعى‏‌اش سالم نگاه داشت، اکنون به سراغ عمر امام زمان(عج) مى‌‏رویم که هنوز حتى به حد 20 برابر عمر طبیعى نرسیده است، بنابراین نه دلیل عقلى بر محدود کردن عمر انسان داریم و نه عمر طولانى، چیز محالى است.

از طرفى تعجب ما از طولانى بودن عمر به خاطر مقایسه آن با خودمان و قدرت محدود خودمان است، در حالی ­که نمونه‏‌هاى دیگرى از طول عمر نیز در تاریخ و طبیعت وجود دارد؛ از جمله: مدت رسالت حضرت نوح(ع) 950 سال، اصحاب کهف و خواب چند صدساله آن­ها، عمر چندین هزارساله نوعى ماهى و برخى از درختان و... . آرى! خداوندى که به استخوان، قدرت شنیدن و به پیه چشم، قدرت دیدن مى‌‏دهد، مى‏‌تواند عمر انسان را نیز طولانى کند.

متأسفانه برخی در پذیرفتن مسائل منطقی دین، دیرباور هستند، اگر یک روزنامه‏ خارجى گفته باشد که یک ماهى در اقیانوس اطلس پیدا شده است که سه میلیون سال عمر دارد، فوراً باور می‌کنند، اما اگر 150 حدیث داشته باشیم که امام زمان(عج) زنده است و هزار و سیصد سال عمر دارد، مى‏‌گوید: از نظر علمى نمى‌‏شود!

منبع : خبرگزاری فارس

انتقاد یک پژوهشگر نسبت به برداشت سطحی برخی افراد از مقوله مهدویت

یک نویسنده و پژوهشگر مباحث مهدویت گفت: مساله برداشت ظاهری و سطحی از مقوله مهدویت از مهمترین آسیب‌هایی است که امروز برای جامعه منتظران متصور می‌شود.

به گزارش مصاف به نقل از ایسنا:

حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا فوادیان در گفت‌وگو با خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به این‌که «هر مساله مهمی دارای آفت و آسیب‌هایی است که شناخت آنها ضروری و مهم می‌باشد» اظهار کرد: از مهمترین آسیب‌هایی که امروز برای جامعه منتظران وجود دارد مساله برداشت ظاهری و سطحی از مقوله مهدویت است.

 

آسیب‌های خانوادگی آخرالزمان کدامند؟

از ویژگی‌های خانواده مهدی باور، حفاظت و پاک نگه داشتن حریم خانه و خانواده از آسیب‌ها و آفات آخرالزّمانی و جای‌گزینی 'فرهنگ انتظار' در برابر 'فرهنگ ابتذال' است.

از مهم‌ترین ناهنجاری‌های خانوادگی در آخرالزّمان ایجاد گسست شدید عاطفی بین اعضای خانواده و از هم گسیختگی خانواده‌هاست. از منظر احادیث اسلامی، در آخرالزّمان بنیاد خانوده‌ها به شدّت سست و آسیب پذیر خواهد شد و فسادها، فتنه‌ها و آفت‌های فراگیر این دوران، در متن تمام خانه‌های شرق و غرب عالم نفوذ خواهد یافت و نه تنها فرزندان که پدران و مادران را نیز فراخواهد گرفت:

روایات آخرالزمانی از امام رضا (علیه السلام)

معاون پژوهش بنیاد فرهنگی مهدی موعود( گفت: مهدویت در طول تاریخ از سوی ائمه تبیین شده است، عده‌ای گمان می‌کردند موعود امم، امام رضا(علیه السلام) است، در حالی که خود امام به تبیین ویژگی‌های حضرت مهدی موعود می‌پرداختند.

به گزارش مصاف به نقل از مشرق:
 
حجت‌الاسلام محمدرضا فؤادیان، معاون پژوهش بنیاد فرهنگی مهدی موعود در گفت‌وگو با خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس به مناسبت فرارسیدن سی‌ام صفر، شهادت امام رضا (علیه السلام) عنوان کرد: امام رضا (علیه السلام) در دورانی می‌زیست که یکی از عباسیان به نام «مأمون» حکومت می‌کرد، مأمون فرزند هارون الرشید است، فردی که برخورد خوبی با امام کاظم (علیه السلام) نداشت، امام را زندانی و در نهایت منجر به شهادت ایشان شد.

امام مهدی(ع) در کلام امام حسین(ع)

وجود مقدس حضرت بقیة الله الاعظم ، اروحناله الفداء، در معارف به عنوان «خونخواه کشته کربلا» (1) شناخته شده و شیعیان همراهی با آن امام منصور برای گرفتن انتقام خون حسین(ع) و یارانش را یکی از آرزوهای بزرگ خود می‌دانند، (2) تا جایی که در هر عاشورا به یکدیگر اینگونه سر سلامتی می‌دهند...

وجود مقدس حضرت بقیة الله الاعظم ، اروحناله الفداء، در معارف به عنوان «خونخواه کشته کربلا» (1) شناخته شده و شیعیان همراهی با آن امام منصور برای گرفتن انتقام خون حسین(ع) و یارانش را یکی از آرزوهای بزرگ خود می‌دانند، (2) تا جایی که در هر عاشورا به یکدیگر اینگونه سر سلامتی می‌دهند:

 

اندیشه‌های مهدوی امام خمینی در بنیان‌گذاری انقلاب اسلامی

امام خمینی(ره) انقلاب ایران را برگرفته از قیام امام حسین(ع) و مسیر حرکت آن را در راستای اتصال به حکومت عدل امام عصر(عج) می‌دانستند.

موضوع ظهور و انتظار فرج و موضوعات مرتبط به آن مباحثی است که پس از غیبت کبرای امام عصر(عج) پیوسته و به فراخور شرایط اجتماعی و سیاسی نظام های حاکم بر مسلمین مطرح بوده است چراکه این موضوع نه فقط در اندیشه شیعه بلکه در کل جهان اسلام در اشکال مختلف جزء بنیادی‌ترین و زنده‌ترین مسائل دینی، اعتقادی و اسلامی بخصوص از منظر مکتب اهل بیت(ع) است، از این رو علما و صاحب نظران عرصه دین مبین اسلام بر اساس نیاز و اقتضائات جامعه زمان خود از آن سخن گفته اند.
در میان دیدگاه‌های مطرح شده از سوی علمای اسلام نظریات و سخنان امام خمینی(ره) به جهت موفق شدن در پایه ریزی و استقرار نظامی مبتنی بر آموزه های مهدوی از اهمیت به سزایی برخوردار است.

دشمنی با امام زمان (ع) چگونه به وجود می‌آید؟ 2 (حرام زادگی)

فرزندان رابطه‌ی نامشروع، به خاطر آنکه جانشان از حرام و پلیدی ایجاد شده است، آمادگی بیشتری دارند تا بسیاری از گناهان را انجام دهند. در روایات، این گناهان را از تمایل بسیار زیاد به زنا تا قتل انبیاء و امامان(علیهم السلام) برشمرده اند.

شاید این خبر، برای هر کس برداشتی داشته باشد: «فرزندان جهاد نکاح در راهند »؛ یا ممکن خبر زیاد شدن روابط نامشروع کسی را ناراحت نکند؛ امّا برای کسی که سری به کتابهای تاریخی و حدیثی زده باشد، این خبر به معنای این است که ابلیس لعین (علیه اللعنه) از حرام زادگانی که نام و نسب پاکی ندارند، لشکری از ناپاکان می سازد تا آماده به خدمت ترین خادمانش را برای مقابله با امام عصر (ارواحنا له الفداء) سازمان دهد.

 

فرزندان رابطه ی نامشروع، به خاطر آنکه جانشان از حرام و پلیدی ایجاد شده است، آمادگی بیشتری دارند تا بسیاری از گناهان را انجام دهند. در روایات، این گناهان را از تمایل بسیار زیاد به زنا تا قتل انبیاء و امامان(علیهم السلام) برشمرده اند.

دشمنی با امام زمان(ع) چگونه به وجود می‌آید؟ 1 (حرام خواری)

دشمنی با امام زمان(ع) چگونه به وجود می‌آید؟ 1 (حرام خواری)

«خداى تعالى فرشته ‏اى دارد که هر شب بر بالاى بیت المقدس فریاد بر مى ‏دارد: هر کس غذاى حرامى را بخورد، خداى تعالى «صرف و عدل» یعنى نافله و فریضه‏ اش را قبول نمى ‏کند.»

بعضی از آدمها، حتّی شده 50 تا تک تومانی حرام بخورند، می خورند! استدلالشان هم این است که: «وقتی آن بالا بالاها، میلیاردی می خورند، من چرا نخورم؟! این 100 تومان و 200 تومان که کسی را به فلاکت نمی اندازد» و البته مشکل هم دقیقاً همینجاست، چون که همین مقدار کم هم انسان را «به فلاکت می اندازد!» و این ماجرا دقیقاً از زمانی شروع می شود که همان پنجاه تومان کلّ زحمت یک نفر را «شبهه ناک» می کند. یعنی معلوم نمی شود چقدرش حرام و چقدرش حلال است؛ آن وقت از زمین و زمان برای حرام خوار می بارد: نفرین ملائک، بیزاری جستن خدا، فرزندان نا به کار و حتّی کشتن امام! این همان فلاکتی است که عرض کردیم!

 

امّا اینکه چگونه انسانی که پاک و طاهر به دنیا آمده، تبدیل به دشمن خونخوار امام می شود، مرحله به مرحله است. خوردن مال حرام، امری است که اگر جلویش را نگیریم، فقط به سپاه ابلیس افزوده ایم. چرا که خود لعینش روزی گفت: «در هر چه آدمیزاده مرا وامانده کند،  درباره ی  یکى از این سه مرا نمی تواند وامانده کند: گرفتن مالى از راه حرام، یا ندادن حق واجب آن مال (مثل خمس و زکات و ...) یا صرف آن در راه حرام.» (1)