در قرآن کریم
می‌خوانیم که اگر خدا بخواهد امری ایجاد شود، به او می گوید باش، پس به
وجود می آید:" کن فیکون" پس هیچ عجیب نیست که خداوند بخواهد حجتش را زنده
نگه دارد و این کار را انجام دهد.
حکما و فلاسفه گفته اند بهترین دلیل بر امکان هر چیزى، واقع شدن آن چیز
است. همین که طول عمر در میان پیشینیان روى داده و تاریخ، افراد زیادى را
به ما نشان مىدهد که عمرى دراز داشته اند، خود دلیل روشنى است بر اینکه
طول عمر، از دیدگاه عقل، امرى ممکن است.
چگونه می شود طول عمر امام زمان را ثابت کرد مگر ایشان هم مانند ما
انسانها دارای جسم و جان نیستند پس چگونه است که ما با گذر زمان پیر شده و
جسممان به مرور ضعیف شده و نهایتا صد و اندی سال زندگی کرده و جان به جان
آفرین تسلیم می کنیم و ایشان به لطف خدا سالیان سال است که در غیبت به سر
می برند و گذر زمان شامل حال ایشان نمی شود. آیا امام زمان زندگی مخفیانه
ای دارند یا اینکه در بین ما زندگی می کنند و ما نمی توانیم سعادت دیدار
ایشان را داشته باشیم؟
پاسخ:
ایشان هم همانند ما انسانها دارای جسمند و حاضرند در بین مردم لیکن مردم
ایشان را نمی شناسند مانند هزاران غریبه ای که نمی شناسیم. اما در مورد
عمر طولانی: یک پاسخ اجمالی این است که هر مسلمانی اعتقاد دارد که خداوند
اگر بخواهد کاری را انجام دهد، قدرت آن را دارد و کافی است اراده ی الهی به
امری تعلق گیرد تا آن کار انجام شود. در قرآن کریم می خوانیم که اگر خدا
بخواهد امری ایجاد شود، به او می گوید باش، پس به وجود می آید:" کن فیکون"
پس هیچ عجیب نیست که خداوند بخواهد حجتش را زنده نگه دارد و این کار را
انجام دهد.
برخى از دلایل مهم اثبات «طول عمر» حضرت مهدى(عج) به شرح زیر است :
از لحاظ علمى و تجربى:
علوم امروز، امکان طول عمر را تأیید کرده و کوشش بشر را در این راه،
نتیجه بخش، موفقیت آمیز و لازم مى شناسد و براى طول عمر، حد و اندازهاى
معلوم نمیکند. تقلیل مرگ و میرها و طولانى شدن عمر، وارد مرحله عملى شده و
با سرعت رو به تکامل است و حد متوسط عمر از 47 سال به 74 سال رسیده است.
در این زمینه می توان نظر علوم مختلف را چنین تبیین کرد:زیست شناسان
میگویند: اگر اختلالات و آسیب هایى که به انسان میرسد و موجب کوتاهى عمر
او میشود، رفع گردد، عمر او به دویست سال خواهد رسید. برخى مىگویند :
انسان باید سیصد سال عمر کند؛ اینکه مىبینیم هفتاد یا هشتاد سال عمر
مىکند، بر اثر آن است که عضوى از او فرسوده مى شود و به عضوهاى دیگر
سرایت مىکند. (مجله دانشمند، سال 6، ش 1، ص 43.)
بر اساس نظر دانشمندان، پیرى جز فرسوده شدن سلولهاى بدن نیست و اگر
روزى بشر بتواند سلولهاى بدن انسان را جوان نگه دارد، خواهد توانست به راز
طول عمر دست یابد و از عمرى دراز برخوردار گردد. از نظر دانش جدید، جسم
انسان براى سالیانى دراز، داراى قابلیت حیات و بقا است.دانشمندانى که
نظریات آنان مورد اعتماد است، مىگویند: همه بافت هاى اصلى در جسم انسان و
حیوان، تا بىنهایت قابلیت دارد و از این جهت کاملاً ممکن است که انسانى
هزاران سال زنده بماند؛ البته مشروط به اینکه عوارضى بر او عارض نشود که
ریسمان حیات او را پاره کند. (براى آگاهى بیشتر ر.ک : ائمتنا، ج 2، ص 371 ؛
منتخب الاثر، ص 281 ؛ المهدى، ص 141. ب.)
در قوانین طبیعى، در مورد مقدار عمر طبیعى بشر، هیچ اصل ثابت و غیر قابل
تغییرى وجود ندارد. به همین دلیل، دانشمندان علوم تجربى، همواره در حال
مطالعه و آزمایشاند و میکوشند تا متوسط طول عمر انسان را افزایش دهند.
بدون شک اگر مقدار عمر طبیعى انسان، داراى اصول ثابت و غیر قابل تغییر بود،
این مطالعات و آزمایشها، معنا و مفهومى نداشت. دانشمندان با تحقیقاتى که
به عمل آورده اند. موفق شده اند عمر برخى از حشرات را تا نهصد برابر عمر
طبیعى آن، افزایش دهند. اگر این قضیه روزى در مورد انسان به حقیقت بپیوندد،
عمر هزار ساله براى انسان، امرى پیش پا افتاده خواهد بود ( فصلنامه
انتظار، ش 6، ص 242 و 243 ؛ به نقل از : على محمد على دخیل، ائمتنا، ج 2، ص
372. )
امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هم عالم کامل و هم عامل به قوانین
و پدیده هاى الهى است و این دو در سایه تقدیر الهى، دیر زیستى و سالم
زیستى را به همراه داشته است. (سید محمد تقى آیت اللهى، مقاله طول عمر،
کتاب نینوا و انتظار، ص 269 - 272.)
امکان منطقى و عقلى:
حکما و فلاسفه گفته اند بهترین دلیل بر امکان هر چیزى، واقع شدن آن چیز
است. همین که طول عمر در میان پیشینیان روى داده و تاریخ، افراد زیادى را
به ما نشان مىدهد که عمرى دراز داشته اند، خود دلیل روشنى است بر اینکه
طول عمر، از دیدگاه عقل، امرى ممکن است و بنابراین طول عمر حضرت مهدى عجل
الله تعالی فرجه الشریف امکانپذیر است. خواجه نصیر الدین طوسى مىگوید :
«طول عمر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف اتفاق افتاده و محقق شده
است؛ چون چنین است؛ بعید شمردن طول عمر در مورد امام زمان عجل الله تعالی
فرجه الشریف جهل محض است» خورشید مغرب، ص 214.
علامه طباطبایى نیز مىنویسد : «هیچ قاعده و برهان عقلى وجود ندارد که
بر محال بودن طول عمر دلالت کند. به همین جهت نمىتوانیم، طول عمر را انکار
کنیم» المیزان، ج 12، ص 52-35.
طول عمر از نظر ادیان:
مسئله طول عمر تا حدودى مورد پذیرش ادیان قرار گرفته و آنها از عمر
بسیار طولانى جمعى از افراد بشر خبر داده اند. تورات فعلى، در سِفر تکوین
(اصحاح 5، 9 و 11) و... افرادى از پیغمبران و دیگران را نام برده و عمرهاى
طولانى هر یک را - که متجاوز از چهارصد، ششصد، هفتصد، هشتصد و نهصد بوده -
به صراحت بیان داشته است. علاوه بر این معتقدند : «ایلیا»، زنده به آسمان
برده شده است ر.ک : اظهار الحق، ج 2، ص 124.
ادیان باستانى دیگر (مثل زرتشتى و بودایى) نیز از عمرهاى طولانى جمعى از
افراد بشر، خبر داده اند و همه قائل به طول عمر؛ بلکه بقاى حیات اشخاص تا
این زمان هستند صافى گلپایگانى، امامت و مهدویت، ج 2، ص 372 و 373.مسیحیان
نیز معتقدند: حضرت عیسى پس از قتل، زنده شد و تاکنون زنده است.
اعجاز و قدرت الهى:
یکى از راههاى مهم اثبات امکان «طول عمر»، «اعجاز» و قدرت الهى است. با
توجه به نصوص معتبر روایى، امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، با قدرت
الهى زنده است و در میان مردم به حیات خود ادامه مىدهد، همان خدایى که
آتش را براى ابراهیم سرد و وسیله سلامتى قرار مىدهد، عیسى و خضر را پس از
قرنها زنده نگه مىدارد ؛ مىتواند مهدى موعود را نیز با قدرت بىکران
خود، زنده نگه دارد.علامه طباطبائى نیز از مسئله «طول عمر» به عنوان «خرق
عادت» یاد کرده، مىنویسد : «نوع زندگى امام غایب را به طریق خرق عادت
مىتوان پذیرفت. البته خرق عادت، غیر از محال است و از راه علم، هرگز
نمىتوان خرق عادت را نفى کرد؛ زیرا هرگز نمىتوان اثبات کرد که اسباب و
عواملى که در جهان کار مىکنند، تنها همانها هستند که ما آنها را دیده
ایم و مىشناسیم و دیگر اسبابى - که ما از آنها خبر نداریم، یا آثار و
اعمال آنها را ندیده ایم یا نفهمیده ایم - وجود ندارد. از این رو ممکن
است در فردى و یا افرادى از بشر، اسباب و عواملى به وجود آید که عمرى
بسیارى طولانى - هزار یا چندین هزار ساله - براى ایشان تأمین نماید» شیعه
در اسلام، ص 151.
در هر صورت؛ حضرت محمد صلی الله علیه وسلم خبر داده و ائمه معصومین نیز
بشارت داده اند که حضرت حجت، فرزند امام حسن عسکرى، همان کسى است که در
بامداد روز نیمه شعبان سال 255ه .ق عالم را به نور جمال خود منوّر ساخته
است. او بعد از غیبت بسیار طولانى، ظهور نموده و جهان را پر از عدل و داد
مىکند امامت و مهدویت، ج 2، ص 374 و 375.
با توجه به اینکه این بشارتها قطعى، مسلّم و متواتر است و خداوند نیز
بر هر کارى قادر و توانا است ؛ دیگر جاى شبهه و شک و تردید نیست. امام صادق
علیه السلام فرموده است : «در نظرتان شگفت نیاید که خداوند، عمر صاحب این
امر را طولانى کند؛ همچنان که عمر نوح را طولانى نمود».
در این زمینه مطالعه ی کتب حکومت عدل گستر (حسین حیدری کاشانی) ؛ دادگستر جهان (ابراهیم امینی) نیز مفید است.
منبع : جنبش سایبری 313
