جهانی‌ شدن انقلاب اسلامی به مثابه مقدمه ظهور حضرت ولی‌عصر(عج)

حجت‌الاسلام رضا غلامی (رئیس مرکز پژوهش‌های علوم انسانیِ اسلامی صدرا): امروز در حالی بیست و ششمین سالگرد ارتحال ملکوتی امام (رضوان الله علیه) را گرامی می‌داریم که خط تحریف‌گری آراء و مواضع امام (ره)، در سایه سکوت و برخورد گزینشی موسسه‌ای که قانوناً مکلف به پاسداری از مواضع امام (ره) است، کار خود را آغاز کرده است.

عده‌ای در جهت دست‌یابی به منافع پوچ خود و با هدف رسیدن به امیال جاه‌طلبانه خود، در صدد ارائه تصویری دوگانه از مواضع بنیادی امام به نسل‌های جدید هستند. در واقع، می‌خواهند درباره مواضع امام که بنای انقلاب بر روی آن استوار شده است، تردید بوجود بیاورند و مواضع سست و غیر انقلابی‌شان را به عنوان مواضع امام جا بیندازند. البته فرمایشات امام، هم مستحکم است و هم شفاف، لذا تحریف آراء و مواضع ایشان کار ساده‌ای نیست لکن همین تردید افکنی‌ها برای جریان انقلاب خسارت بار است بنابراین بنده پیشنهاد می‌کنم دوستان انقلابی ما، یک نهضت بزرگ برای بازخوانی افکار و اندیشه‌های امام به راه بیندازند و البته به بازخوانی صرف اکتفاء نکنند و وارد انطباق افکار و اندیشه‌های امام با گفتار و رفتار مسئولین هم بشوند. واقعاً باید دید آنهایی که ادعا می‌کنند در خط امام هستند چقدر در ادعای خود صادقند و عملکرد آنها چه نسبتی با افکار امام دارد.

افتضاح دیگر ملک سلمان یزید زمان

ملک سلمان ملعون با خواندن نماز با کفش در داخل خانه خدا افتضاح دیگربه بار آورد

ملک سلمان ملعون  و هیات همراه او که روز شنبه  برای شستن کعبه معظمه به داخل خانه خدا رفته بودند پس از انتشار تصاویر این حضور با پرسش های فراوان رسانه های اجتماعی جهان عرب مواجه شدند.

دلیل این پرسش ها آن بود که وقتی تصاویر این رویداد در رسانه های اجتماعی منتشر شد در یکی از این تصاویر به خوبی نشان داده می شد که ملک سلمان به هنگام نماز داخل خانه خدا که مقدس ترین مکان روی زمین است با کفش وارد شده و با کفش نماز خوانده است.

این اقدام که هم سبب بطلان نماز و هم اهانت و بی مبالاتی نسبت به خانه خدا تلقی می شود و هم در فرهنگ عرب اقدامی سبک و نابخردانه است با واکنش وسیع رسانه های اجتماعی جهان عرب مواجه شد  و بسیاری حضور ملک سلمان در داخل خانه خدا را اقدامی نمایشی دانستند که نه تنها فایده ای برای او نداشت بلکه با افشای تصاویر نماز او باکفش آن هم در داخل کعبه معظمه، تبدیل به یک رسوایی برای او شد.

البته رسانه های سعودی در اقدامی هماهنگ وسریع تصاویر نماز با کفش او را به  سرعت سانسور کرده و به گونه ای برش داده و ویرایش کردند که صرفا تا زانوی ملک سلمان در تصاویر پیدا است

منبع : masaf.ir

آیا سلامت انتخابات آتی مورد تردید رئیس‌جمهور است؟/ کاش آقای روحانی بازتاب سخنانش را بشنود

حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز روزنامه کیهان نوشت: آقای دکتر روحانی را با سابقه 37 ساله از حضور نزدیک در عرصه سیاسی پرفراز و نشیب جمهوری اسلامی ایران، می‌توان و باید یک سیاستمدار کارکشته و سرد و گرم چشیده تلقی کرد ولی متاسفانه، برخی از مواضع ایشان با آنچه از یک سیاستمدار برجسته و مخصوصا در کسوت شریف روحانیت انتظار می‌رود فاصله زیادی دارد و به این نگرانی دامن می‌زند که شاید رئیس‌جمهور محترم کشورمان را شماری از مشاوران ناهمدل و ناهمراه احاطه کرده باشند و مواضع مورد اشاره دستپخت همین مشاوران ناهمدل- و یا دستکم نابلد- باشد. دراین‌باره اگرچه گفتنی بسیار است ولی اظهارات دیروز آقای دکتر روحانی در «همایش‌سراسری‌فرمانداران» موضوع یادداشت پیش‌روی است که به مواردی از آن اشاره می‌شود.

خرمشهرهای امروز را با خنده نمی توان آزاد کرد

نماینده مردم تهران در مجلس گفت: ما برای پذیرفتن توافق با نمایندگان 5+1 ‌چند شرط داریم، نخست آنکه تنها توافقی را می‌پذیریم که راه شهدای هسته‌ای را ادامه دهد و کوچکترین قدمی ازاین آرمان خود عقب‌نشینی نمی‌کنیم.

حجت‌الاسلام حمید رسایی امشب در جمع هزاران نفر از مردم اصفهان که در اجتماع بزرگی تحت عنوان «ما اجازه نمی‌دهیم» در گلستان شهدا برگزار شده بود، اظهار کرد: ما با صدای رسا به دنیا و حتی داخل اعلام می‌کنیم که طاقت نداریم که رهبر عزیزمان بگویند «من اجازه نمی‌دهم» تا امثال شهدا، بسیجیان و انقلابیون در ایران هستند نمی‌گذاریم رهبری از خود برای عدم تسلط استکبار بر ایران هزینه کند.

رونمایی از «گزاره برگ ملت ایران» با امضای خانواده شهدای هسته‌ای و 17317 حقوقدان

رونمایی از «گزاره برگ ملت ایران» با امضای خانواده شهدای هسته‌ای و 17317 حقوقدان/ 6 اصل بنیادین و ضرورت لغو یکجا و همزمان تمام تحریمها

«گزاره برگ مردمی ملت ایران» برای مذاکرات هسته‌ای که خطاب به مردم جهان و تیم مذاکره کننده است، با حضور رئیس سازمان بسیج مستضعفین رونمایی شد.

در مراسم تجلیل از خانواده شهدای هسته ای کشور که در مجتمع آیه‌های مشهد برگزار شد، از گزاره برگ مردمی ملت ایران برای مذاکرات هسته ای که خطاب به مردم جهان و تیم مذاکره کننده است، رونمایی شد.
متن این گزاره برگ مردمی به شرح ذیل است:

تجمع بزرگ مردمی «ما اجازه نمی دهیم» / مشهد

در اعتراض به زیاده‌خواهی و تحقیر ملت ایران توسط ۱+۵، تجمع بزرگ مردمی «اجازه نمی‌دهیم» فردا در مشهد برگزار می‌شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا، به نقل از صبح توس، در اعتراض  به زیاده‌خواهی و تحقیر ملت ایران توسط ۱+۵،  تجمع بزرگ مردمی «اجازه نمی‌دهیم» در مشهد برگزار می‌شود.

این مراسم فردا پنجشنبه ساعت ۱۷ در عرصه‌ی میدان شهدای مشهد با حضور مهرداد بذرپاش، سعید قاسمی، علی اکبر رائفی‌پور و احمد واعظی برگزار می‌شود.

گفتنی است نام این مراسم برگرفته از صحبت‌های اخیر رهبر معظم انقلاب در جمع  دانش آموختگان دانشگاه افسری امام حسین (ع)  است که فرمودند:

«باز در مذاکرات حرف‌های تازه‌ای می‌زنند، در مورد بازرسی‌ها ما گفتیم که اجازه نمی‌دهیم از هیچ‌یک از مراکز نظامی هیچ‌گونه بازرسی از سوی بیگانگان انجام شود، می‌گویند اجازه مصاحبه با دانشمندان هسته‌ای باید داده شود این یعنی بازجویی.»

             __ حضور عمارهای امام خامنه ای و عاشقان حضرتش، الزامی است __

             ««« لطفا اطلاعرسانی شود »»»

____________________

تذکر نوشت::

تذکری که لازمه بدم، اینه که حواسمون رو خوب جمع کنیم!

تو این قضیه برد خیالی دولت در مسئله هسته ای،

و توافق لوزان

و عدم انتشار متن فکت شیت،

بنزین رو گرون کردن؛

و این یعنی منحرف کردن ذهن عموم از این مسئله، توسط آقا کلیده و دست اندرکاران!

حضرت آقا هم به این موضوع خوب اشاره کردن که تو این مسئله تنها هستن؛

و از ملتی که شعار «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند» سر میده

بعیده که اجازه عربده کشی طلحه و زبیر ها رو تو میدون سیاست بده

و بذاره حضرت آقا تنها بمونن؛ 

پس همه با هم، شعار « ما اجازه نمی دهیم؛ ...» رو سر میدیم

و پای این شعار می مونیم و اون رو به یه پویش بزرگ مردمی تبدیل می کنیم

و به گوش استکبار پر رو و زیاده طلب می رسونیم/

منبع : darichehentezar.blog.ir

۳۲ هزار میلیارد تومانی که آمد و ۱۴۱ هزار میلیاردی که به باد رفت

روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود آورده است:

32 هزار میلیارد تومانی که آمد 141 هزار میلیاردی که به باد رفت!

«نتیجه گره زدن اقتصاد به مذاکرات، سقوط 141 هزار میلیارد تومانی ارزش بازار سرمایه از آذر 92 بوده است.»

مشرق در این زمینه با اشاره به بروز جو خوش‌بینی پس از انتخابات 92 نوشت: این جو پس از آغاز به کار دولت به علت سیگنال‌هایی که برخی مسئولان دولت به جامعه ارسال می‌کردند، با شدت بیشتری ادامه یافت و با امضای توافق هسته‌ای ژنو در آذرماه 1392 به اوج خود رسید. در آن دوران، هر روز رکوردهای بورس جابجا می‌شد و مسئولان ارشد دولت نیز از رشد چشمگیر شاخص بورس مسرور بودند و مردم را به سرمایه‌گذاری بیشتر در بازار سرمایه دعوت می‌کردند زیرا معتقد بودند با امضای توافق ژنو، سرمایه‌گذاران و شرکت‌های خارجی به سرعت به کمک اقتصاد ایران خواهند آمد.

بیش از 80 هزار موشک آماده شلیک به تل‌آویو و حیفا است/ رصد زیردریایی‌های آمریکا توسط سپاه

خبرنگار دفاعی خبرگزاری فارس، سردار سرلشکر سیدیحیی صفوی دستیار و مشاور عالی فرمانده معظم کل قوا با اشاره به سالروز آزادسازی خرمشهر اظهار داشت: عراقی‌ها اشغال خرمشهر را به عنوان بزرگترین پیروزی خود اعلام کردند. در حالی که آزادسازی خرمشهر پیروزی راهبردی ایران و شکست راهبردی عراق بود.

وی با اشاره به وفاداری مردم نسبت به نظام اظهار داشت:‌ آن زمان وفاداری مردم این بود که با فرمان امام 2 میلیون بسیجی را به جبهه‌ها اعزام کردند و هم‌اکنون این وفاداری در انسجام، اتحاد و حضور مردم در صحنه‌های اقتصاد مقاومتی و حمایت از ارکان نظام و حفظ عظمت آن است. حضور مردم در راهپیمایی 22 بهمن با همه مشکلات حضوری افتخارآفرین و دشمن‌شکن است.

دستیار و مشاور عالی فرمانده معظم کل قوا با بیان اینکه از اول تا آخر جنگ راهبرد ایران دفاعی بود، گفت:‌الان هم استراتژی ما دفاعی است و استراتژی هجومی در دکترین ما وجود ندارد. ما الان دارای یک دولت و حکومت مقتدر از نظر ثبات سیاسی، قدرت دفاعی و فرهنگی و نفوذ سیاسی در منطقه هستیم.

ساخت اولین نمونه "وانکل‌های پیشرفته" توسط سپاه

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر ازتسنیم، سال گذشته در محافل خبری، زمزمه‌هایی از دستیابی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به یک صنعت پیشرفته در حوزه پهپادی شنیده می‌شد تا اینکه جانشین فرمانده کل سپاه اوایل اسفند ماه سال 93 اعلام کرد که سپاه به تکنولوژی ساخت موتورهای پیشرفته وانکل در حوزه پرنده‌های بی‌سرنشین دست یافته است.

سردار سلامی آن زمان گفته بود: تمام اجزای پهپادها در داخل کشور ساخته می‌شود و از موتورهای وانکل (نوعی موتور دورانی درون‌سوز) تا موتورهای پیستونی و جت پهپادها را با تکیه بر توانایی‌ها خودمان تولید می‌کنیم.

آمریکا با ایجاد سپر دفاع موشکی منطقه خاورمیانه به دنبال چیست؟

صف‌آرایی پنجه‌های شیر و سپر عقاب در آسمان خلیج فارس

اجلاس رهبران کشورهای حاشیه خلیج فارس و آمریکا پس از مدت ها کش و قوس و غیبت اصلی ترین مهمان این نشست یعنی ملک سلمان پادشاه عربستان سعودی در استراحتگاه تابستانی روسای جمهور آمریکا در کمپ دیوید برگزار شد.

زندگی در کانال‌های‌فاضلاب برای در امان ماندن از حملات سعودی+عکس

به گزارش خبرگزاری فارس، ده‌ها خانواده یمنی هنگامی‌که جنگنده‌های رژیم سعودی و کشورهای ائتلاف خانه‌هایشان را در محله «فج عطان» در «صنعا»، پایتخت یمن از دست دادند و از محله آنها تنها ویرانه‌ و خرابه‌ای بیش برجا نماند، خود را آواره و بی‌خانمان یافتند.

واقعیت‌ها و حقایق تلخ و بی‌رحمانه حاکم بر یمن که رهاورد تجاوزات عربستان و هم پیمانان آن است، این خانواده‌ها را که جایی برای ماندن و زندگی نداشتند، مجبور کرد تا روی به «فاضلاب‌ها» بیاورند.

درحال حاضر ده‌ها خانواده یمنی در فاضلاب‌های زیر زمینی به زندگی خود ادامه می‌‌دهند، بی‌آنکه از ساده‌ترین و اولیه‌ترین امکانات زندگی بهره مند باشند، به گونه‌ای که برای ادامه زندگی خود مجبور هستند، روزها با جستجو در زباله‌ها و پسمانده‌ها غذایی برای خود و کودکانشان بیابند.

زندگی در فاضلاب برای در امان ماندن از حملات سعودی

«ناصر محمد»، 50 ساله حدود یک ماه است که به همراه خانواده پانزده نفره‌‌اش زندگی بسیاری سخت و مایوس کننده‌ای را در یکی از فاضلاب‌های شهر صنعا سپری می‌کند.

آمریکائی ها پرچم کشورشان را آتش زدند

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، این تظاهرات شامگاه چهارشنبه رو به روی ساختمان شورای شهر مینیاپولیس برگزار شد.

آنها در این راهپیمایی اعتراضی به ابراز همدردی با قربانی حادثه اخیر تیراندازی پلیس در شهر مدیسون در ایالت ویسکانسین پرداختند.

پلیس آمریکا برای سرکوب معترضان به استفاده از اسپری فلفل روی آورد و در این اقدام خود به کودکان نیز رحم نکرد.

رقاصی «پول کثیف» در هوای دانشگاه آزاد و شرکت بهینه‌سازی سوخت

سؤال اینجاست: مصادیق پول کثیف در گذشته چه بوده است و آیا کسانی که امروز دم از مبارزه با پول کثیف می‌زنند، کارنامه‌ای سیاه‌تر در این باره به خصوص در عرصه انتخاباتی از خود به جا نگذاشته‌اند؟

سرویس سیاسی خبرگزاری فارس-پول کثیف واژه‌ای که برای اولین بار با سخنان عبدالرضا رحمانی فصلی به صورت گسترده وارد فضای خبری کشور شد و از آن زمان تاکنون به عنوان یکی از مهم‌ترین کلیدواژه‌های اخبار مرتبط در این حوزه به خصوص در نشریات اصلاح‌طلب تبدیل شده است.

صرف‌نظر از اتهاماتی که با این سخنان به برخی گروه‌های سیاسی به خصوص احزاب اصولگرا در کلام برخی سیاستمداران به خصوص نزدیکان به دولت مطرح شد، اما حضور وزیر کشور در صحن علنی مجلس و سخنان وی نشان داد که بساری از این اتهام زنی‌ها هیچ پایه و اساسی ندارد.

حالا سوال اینجاست که مصادیق پول کثیف در گذشته چه بوده است تا در آینده بتوان به صورت موثرتری جلوی آن را گرفت و آیا کسانی که امروز دم از مبارزه با پول کثیف می‌زنند، کارنامه‌ای سیاه‌تر در این باره به خصوص در عرصه انتخاباتی از خود به جا نگذاشته‌اند؟

*پول کثیف چیست

شاید بتوان نزدیک ترین معنا به پول کثیف آنگونه که وزیر کشور از آن یاد کرده است، مبالغی یاد کرد که به صورت نامشروع و غیر قانونی در انتخابات و رقابت‌های سیاسی هزینه می‌شود.

البته چنین دغدغه‌ای عنصری پسندیده در تمام کشورها است و حتی قوانین سفت و سختی برای تعیین مبالغ انتخاباتی وجود داشته است. استفاده از منابع مالی عمومی در انتخابات اتفاقی بسیار نامیمون در عرصه سیاسی محسوب می‌شود و شاید بتوان آن را مهم‌ترین مصداق پول کثیف عنوان کرد.

نکته جالب اینجاست که موارد بسیاری از این تخلفات در کارنامه سیاسی اصلاح‌طلبان وجود دارد که شاید ذکری از آنها برای نشان‌دادن حافظه تاریخی برخی بد نباشد، البته این‌ها مواردی است که در اسناد رسمی ذکر شده است و به طور حتم موارد مغفول فراوانی در این بین وجود دارد.

*دانشگاه آزاد یا حزب سیاسی

دانشگاه آزاد به صورت کلی جزو اموال عمومی کشور است که استفاده از آن تابع قوانین خاصی است، اما بارها و بارها مواردی مطرح شده است که از امکانات این دانشگاه به نفع کاندیداها و اشخاص خاصی استفاده شده و این تنها مواردی است نیز در اسناد رسمی به آن اشاره شده است.

به عنوان مثال در گزارش تحقیق و تفحص مجلس شورای اسلامی به موارد فراوانی از استفاده از امکانات دانشگاه آزاد برای مقاصد انتخاباتی اشاره شده است که مربوط به انتخابات ریاست جمهوری در سال های 84 و 88 بوده است.

در این گزارش آمده است: اسناد و مدارک نشان می‌دهند که دانشگاه در نهمین دوره ریاست جمهوری، فعالیت‌های انتخاباتی گسترده ای له یکی از کاندیداها داشته که هزینه‌های این اقدامات از طریق منابع مالی عمومی و شهریه دانشجویان که نزد مدیران به امانت است؛ تأمین شده است. دانشگاه آزاد اسلامی، بصورت سازماندهی شده و با استفاده از امکانات عمومی اقدام به تشکیل ستادهای انتخاباتی به نفع آقای «هاشمی رفسنجانی» نموده و مسئولین (برخی ) واحدها با بکارگیری کارکنان، اساتید و تشویق دانشجویان، عملا در انتخابات دخالت داشته‌اند.

این موارد با استفاده از عناوین زیر صورت گرفته است:

* استفاده از امکانات دانشگاه (بعنوان اموال عمومی) در جهت نیل به اهداف جناحی و در فعالیت‌های انتخاباتی
*سوء استفاده از هیأت‌های مذهبی ــ دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی برای مقاصد سیاسی
* جعل اسناد مالی مربوط به انتخابات برای گمراه‌سازی بازرسان احتمالی( با شروع کار تحقیق و تفحص در مجلس هفتم)
* دخالت نماینده رئیس دانشگاه در استان مازندران، رئیس واحد قائم‌شهر، واحد سوادکوه، واحد بابل، واحد ایلام و... هدایت مرکزی این اقدامات در سازمان مرکزی محرز می‌باشد. اسناد مربوط به هر یک از موارد فوق در گزارش خاص آمده است.

همچنین درباره دخالت دانشگاه آزاد در انتخابات سال 88 نیز امده است:

*استفاده از امکانات دانشگاه در انتخابات ریاست جمهوری 88
* دخالت‌های جانبدارانه مسئولین دانشگاه
* ایجاد جبهه رسانه‌ای و «جنگ روانی» پس از اعلام نتایج انتخابات و دامن زدن به اغتشاشات
از عناوین دخالت‌های دانشگاه آزاد در انتخابات سال 88 می‌باشد.

همچنی در اعترافات مسعود باستانی درباه فعالیت هایش در فتنه سال 88 درخصوص سایت جمهوریت آمده است: دفتر این سایت در یکی از دفاتر دانشگاه آزاد مستقر بود و مبالغی که به ما ارائه می‌شد از طریق چکی از سوی دانشگاه آزاد بود.

*سوخت دو میلیارد تومانی در انتخابات ریاست‌جمهوری

سازمان بهینه‌سازی سوخت قرار بود تا به عنوان یکی از سازمان‌های دخیل در حوزه مصرف صحیح انرژی فعال باشد، اما وقایع بعدی نشان داد که عملکرد این سازمان فراتر از این مسائل بوده است.

اعترافات عوامل فتنه 88 نشان داد که مبالغ این سازمان بدون هیچ گونه توجیهی در فعالیت‌های مخرب علیه سازمان مصرف می‌شود و برای آن نیز هیچ توجیهی وجود ندارد.

حمزه کرمی از متهمین فتنه سال 88 در خصوص اعترافات خود در این باره آورده است: باید بگویم که در سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت نیز مهدی هاشمی نقش موثری داشت. وی معتقد بود که انتخابات در ایران با پول بیت‌المال برگزار می‌شود و اعتقادی به هزینه شخصی برای انتخابات نداشت. لذا بنده با وی صحبت کردم و البته گوشزد هم کردم که استفاده از پول بیت‌المال در انتخابات جرم است ولی مهدی هاشمی نمی‌پذیرفت.

 وی می افزاید:2 میلیارد تومان از بیت‌المال صرف هزینه‌های انتخاباتی سال 84 شد .سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت باید در جهت کاهش و بهینه‌سازی مصرف سوخت کار می‌کرد. البته شرکت‌های مختلفی هم با این سازمان قرارداد داشتند که از جمله این شرکت‌ها شرکتی با مدیریت امیرعلی آقایاری بود که کار این شرکت نیز ساخت تیزر‌های تبلیغاتی و در کل تبلیغ بود. همه روسای این شرکت‌ها که با سازمان بهینه سازی قرارداد داشتند از دوستان مهدی هاشمی بودند و آمادگی گرفتن پول تحت عنوان بهینه‌سازی و تبلیغات انتخاباتی برای کاندیدای مد نظر مهدی هاشمی را داشتند و این شرکت‌ها با سند2سازی‌های صورت گرفته، موظف شدند که کار تبلیغاتی برای مهدی هاشمی انجام بدهند. یک شرکت 500 میلیون تومان برای چاپ یک میلیون جلد کتاب پول دریافت کرده بود در حالی که تنها 25 هزار جلد کتاب چاپ شد و مابقی پول صرف تبلیغات مورد نظر مهدی هاشمی شد

کرمی افزود: مهدی هاشمی معتقد به پولشویی بود. وی پول‌هایی را از سازمان بهینه‌سازی دریافت می‌کرد و آنها را مکررا به دلار و ریال تبدیل می‌کرد. وقتی که دلیل این کار را از وی پرسیدیم، وی گفت که با این کار کسی نمی‌تواند منشاء پول‌ها را کشف کند. با فشار مهدی هاشمی از سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت به منظور تبلیغات در دوره نهم انتخابات ریاست جمهوری برای پدرش یعنی آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی پول برداشت می‌شد و مهدی هاشمی پس از شکست پدرش در انتخابات به اقدامات خود ادامه داد و مابقی پول‌های باقی مانده و بدهکار شده خود را نیز به شرکت‌هایی که برای پدرش تبلیغ می‌کردند، پرداخت کرد.

نکته جالب اینجا است که حمزه کرمی در ادامه سخنان نیز مدعی می‌شود، مبلغی نزدیک به 350 میلیون تومان را برای فعالیت در انتخابات دور دهم ریاست جمهوری دریافت کرده است و بعد بخشی از آن را در بین کارکنان تقسیم کرده است.

به نظر می‌رسد، در بخشی از اتهامات مهدی هاشمی نیز مسائل مربوط به بحث پول کثیف و انتخابات ریاست جمهوری سال 88 و اتفاقات پس از آن باشد که به طور حتم بخش زیادی از آن از پول بیت‌المال هزینه شده است.

*دولت مواطب دور و بری‌های خود باشد

نگاهی کوتاه به این دو مورد نشان می‌دهد که پول کثیف چگونه در فعالیت‌های سیاسی مرتبط با انتخابات نقش و تاثیری ایفا کرده است و نکته جالب اینجا است که در هر دو مرود نیز بخشی از بدنه طیف سیاسی نزدیک به دولت در این مسئله نقش آفرین اصلی بوده است.

حالا سؤال اینجاست که دولت نباید مواظب نیروهای سیاسی دور و بر خود باشد و از سوء استفاده آنان جلوگیری کند تا این که به فکر فراهم‌کردن زمینه تخریب رقیب از سوی کسانی باشد که از پول کثیف برای پیشبرد اهداف خود استفاده کرده‌اند.

منبع : خبرگزاری فارس

بی اعتمادی به امریکا یک رویکرد جهانی است همه می دانند آنها دورو هستند

فرزاد جهان بین، تحلیلگر مسائل سیاسی اظهار کرد: در سراسر جهان، مردم سوال ها و ابهاماتی درباره ادعاها و رفتارهای امریکا دارند که باعث شده، بی اعتمادی و حتی نفرت از امریکا تبدیل به یک واقعیت جهانی شود.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، فرزاد جهان بین تحلیلگر مسائیل سیاسی و استاد دانشگاه، بی اعتمادی و نفرت از امریکا را یک موضع عمومی در میان تمام مردم جهان دانست و گفت: در تمام دنیا، علاوه بر اندیشمندان، حتی مردم عادی نیز در قبال رفتارهای دولت امریکا سوال ها و ابهاماتی دارند که باعث شده انزجار از عملکرد این کشور افزایش یابد.

این کارشناس امور سیاسی در گفتگو با برنامه پیشخوان ظهر یکشنبه شبکه خبر، با برشمردن برخی از سوال های افکار عمومی از امریکا تصریح کرد: علاوه بر اندیشمندان و کارشناسان سیاسی، حتی مردم عادی دنیا می بینند که دورویی و فریبکاری در شعارها و عملکرد دولت امریکا نهادینه شده است. برای همه دنیا و به ویژه اروپا سوال است که چرا امریکا به صادرات گوشت و غلات آلوده به اروپا اصرار دارد و برای تحت فشار گذاشتن آنها از اهرم های سیاسی و امنیتی نیز استفاده می کند؟چرا امریکا مصمم به تحمیل خواسته های اقتصادی خود به آنهاست؟

جهان بین افزود: برای مردم دنیا و جامعه شناسان سوال است که چرا فرهنگ امریکایی باید با ابزار مختلف بر فرهنگ آنها غلبه کند؟ برای دانشگاهیان جهان سوال است که چرا اغلب دانشجویان و تریبت شدگان مراکز علمی امریکا تا حد تعجب برانگیزی نسبت به امور دنیا بیخبرند؟
وی اضافه کرد: برای اغلب مردم جهان سوال است که حاکمان امریکا که اینقدر درباره دموکراسی سخن می گویند، چرا در کشور خودشان برخلاف دموکراسی عمل می کنند؟ چرا باوجود اصرار بر شعار گردش آزاد اطلاعات، در امریکا کسی حق ندارد مطلبی علیه رژیم صهیونیستی منتشر کند؟

این استاد دانشگاه تصریح کرد: این ابهامات و نفرت، مربوط به گروه خاصی نیست و یک موضع و مطالبه عمومی در سطح جهان است و حتی مردم عادی نیز که امریکا را کشوری قدرتمند می دانند، عقیده دارند که این کشور قدرت و ثروتش را از راه چپاول کشورها و ملت های دیگر به دست آورده و زورگویی می کند.

جهان بین درباره میزان پایبندی امریکا به توافق ها و تعهدات بین المللی اش گفت: این واقعیت بارها روشن شده که امریکا به جز رژیم صهیونیستی به تعهداتش نسبت به هیچ کشور دیگری پایبند نیست.

وی افزود: به عنوان مثال در ایران و پس از مشروطه، مرحوم مصدق در جریان مبارزات ملی کردن صنعت نفت، به امریکا روی آورد تا از حمایت آنها بهره مند شود و امریکا نیز در ظاهر وانمود به حمایت می کرد، اما در عمل نه تنها کمک نکرد بلکه در زمان کوتاهی، در کودتا علیه دولت مصدق شرکت کرد. آنها درباره وامی که وعده داده بودند، مدام امروز و فردا کردند ولی پس از کودتا و بازگرداندن شاه به قدرت، در مدت 45 روز یک وام یک میلیون دلاری بلاعوض برای تقویت حکومت او اختصاص دادند.

جهان بین زیرپا گذاشتن تعهدات قرارداد الجزایر را نیز از موارد بدعهدی امریکا برشمرد و افزود: در مورد لیبی، قذافی تمام قطعات مربوط به تاسیسات هسته ای را با کشتی از کشورش بیرون برد، اما تحریم هایی که امریکا وعده کرده بود لغو نشد.

برزیل در زمانی تلاش کرد صنعت لوکوموتیوسازی را ملی کند، اما امریکا که طرف تجاری آنها بود با فروش روغن های سوخته و بی کیفیت، تمام صنعت لوکوموتیوسازی برزیل را با شکست مواجه کرد.

ترکیه که متحد امریکاست، بارها تهدید شده که اگر خلاف منافع امریکا یا رژیم صهیونیستی عمل کند با واکنش قاطع امریکا مواجه خواهد شد و سرمایه گذارهای امریکایی و غربی را از این کشور بیرون می کشد.

هند که بخاطر آزمایش هسته ای تحریم شده بود، پذیرفت که در ازای لغو تحریم ها با چین مقابله کند و این رویکرد را نیز در پیش گرفت اما امریکا تنها بخش کوچکی از تحریم ها را برداشت.

کره شمالی به امید دریافت نفت از امریکا، صنایع هسته ای اش را نابود کرد، اما امریکا در گام های نخست، مختصر نفتی تحویل داد و پس از نابودی تاسیسات کره، دیگر چیزی نداد.

جهان بین تاکید کرد: همه سیاستمداران دنیا می دانند که وقتی نظر امریکا در تعهدات تامین شود، از آن لحظه به بعد این کشور دیگری به هیچ تعهدی عمل نمی کند.

این استاد دانشگاه اضافه کرد: در همین موضوع هسته ای ایران، امریکا بارها نقض عهد کرده است. آنها زمانی پذیرفتند که ایران اورانیوم مورد نیازش را از کشورهای دیگر خریداری کند، اما درست در زمانی که ایران نیاز به اورانیوم داشت، زیر تعهد خود زدند.
حتی در مذاکرات فعلی نیز بارها برخلاف تعهداتشان، بحث حقوق بشر، حقوق همجنس بازها و موضوع موشک های ایران را پیش کشیده اند.

این کارشناس سیاسی اظهار کرد: اگر امریکاییان عاقل باشند باید بدانند که می توانند در بحث هسته ای تجربه خوبی برای ایران و سایر جهان ایجاد کنند. اگر آنها در بحث هسته ای صادق باشند و بدعهدی نکنند، ملت ایران به این نتیجه می رسد که می شود بر سر مشکلات دیگر نیز مذاکره کرد، اما آنها در شرایطی که هنوز موگرینی قرائت متن توافق را تمام نکرده، فکت شیت خود را منتشر می کنند که برخلاف آن چیزی است که در توافق اشاره شده و بجای لغو تحریم ها از تخفیف تحریم ها سخن می گویند.

دریافت ویدئو برنامه پیشخوان ظهر یکشنبه:

دریافت فایل

منبع : شبکه خبر

اسناد تاریخی تخریب اماکن مقدسه از سوی آل‌سعود

خبرگزاری تسنیم: یک پایگاه خبری لبنانی در پی اظهارات دیشب دبیرکل حزب‌الله لبنان مبنی بر تخریب اماکن مقدس از سوی آل‌سعود اقدام به انتشار اسناد مربوط به این اقدامات کرد.

نسخه قابل چاپ

به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه خبری العهد لبنان، سید حسن نصرالله دبیر کل حزب ‌الله لبنان در سخنرانی دیشب خود از اقدام آل سعود به تخریب تمامی آثار و نشانه‌های دینی و تاریخی پیامبر اکرم اسلام(ص) و منازل و آثار صحابه و مقبره‌های آنها و آثار تاریخی اشاره کرد. موضوعی که سید حسن نصرالله در سخنرانی خود در مراسم اعلام همبستگی با ملت یمن در برابر تجاوز وحشیانه آل سعود به آن اشاره کرد، مبتنی بر ادله و واقعیت‌هایی از اقدامات آل سعود بر ضد اماکن مقدسه در حجاز است که روزنامه الکون در شماره 526 خود که مربوط به دهه 20 قرن گذشته میلادی است، به‌صورت مصور به آن پرداخته و در تیتر خود نیز نوشته است که آل سعود حرمهای صحابه پیامبر را تخریب کرد.

این روزنامه مصری که از سوی مجله الکفاح العربی منتشر می‌شد، تصریح کرد که تجاوز آل سعود به حرم صحابه پیامبر و آثار دینی و تاریخی بیش از یک سال ادامه پیدا کرد و مقبره‌‌های متعددی در مکه و مدینه را در بر گرفت. اوج تجاوز آنها به مقدسات دینی تخریب حرم ائمه اطهار از خاندان پیامبر اکرم اسلام در قبرستان بقیع بود که در 20 آوریل سال 1926 صورت گرفت.

اظهارات سیدحسن نصر الله در سخنرانی دیشب مبنی بر اینکه آل سعود به‌دنبال تخریب حرم پیامبر(ص) نیز بوده، متکی به اسناد، روزنامه‌ها و مجلات ادبی صادرشده در دهه 20 قرن گذشته میلادی بود که واقعیت‌های مربوط به این تجاوزهای مکرر را منتشر کردند. از جمله این مطبوعات مجله تصویری الطائف است که در تاریخ 7 سپتامبر 1925 در مصر منتشر شد. مجله المصور مصر نیز در تاریخ 4 دسامبر سال 1925 به این موضوع پرداخت و مجله العراق در بغداد نیز در آوریل سال 1926 وقایع مربوط به تخریب مزار ائمه بقیع در شهر مدینه منوره را پوشش داد.

مهم‌ترین این اسناد مربوط به تلاش وهابیت برای توهین به قبر شریف پیامبر(ص) است. محمد فؤاد تحلیلگر مسائل علمی در مرکز مطالعات استراتژیک قضایا الخلیج در گزارشی که مربوط به "دین و دولت در عربستان سعودی" بود، نوشت که جریان الاخوان شاخه نظامی جنبش وهابیت به‌عنوان فاتح وارد مکه و مدینه شدند. آنها می‌خواستند این دو شهر را از "بدعت‌ها" پاک‌سازی کنند و به همین علت آثار تاریخی را از بین بردند و آثار دینی را تخریب کردند. آنها حتی به مسجدالنبی نیز حمله کردند. در گزارش کنسولگری آمریکا در شهر عدن در تاریخ 17 آگوست 1926 آمده است که ابن‌سعود حتی به قبر پیامبر نیز تیراندازی کرد.

در خبر روزنامه الکون آمده است که خاندان آل سعود خانه‌ای که پیامبر اسلام در آن به دنیا آمده بود در منطقه شعب الهواشم را تخریب کردند. آنها همچنین منزل حضرت خدیجه همسر پیامبر را نیز تخریب کردند.

آل سعود خانه حضرت فاطمه سلام الله علیها را که در محله زقاق الحجر در مکه قرار داشت از بین بردند. آنها همچنین خانه ابوبکر واقع در المسفلة، خانه حمزةبن عبدالمطلب عموی پیامبر و اولین شهید اسلام، خانه الارقم، مقبره شهدا در منطقه المعلی، مقبره شهدای بدر، منزل محل تولد حضرت علی(ع) و امام حسن و امام حسین(ع) را نیز تخریب کردند.

آل سعود بقیع الغرقد و محل دفن تعدای از مهاجران و انصار از صحابه پیامبر را تخریب کردند. آنها همچنین سعی کردند مقبره مطهر پیامبر اسلام را نیز در مدینه منوره تخریب کنند، اما وقتی جنجال گسترده‌ای بر ضد اقدامات آنها در دنیای اسلام به راه افتاد، از نیت خود عقب نشستند.

آنچه گفته شد تنها بخشی از دلایل موجود در مورد حجم خطرهای خاندان آل سعود به تفکر و فرهنگ وهابیت است. اقدامات شرم‌آور و وحشتناکی که در این برهه تاریخ از سوی وابستگان عبدالعزیز آل سعود انجام شده، برگرفته از تفکرات آنها در مورد تخریب تمامی آثار دینی و تاریخی پیامبر اسلام و صحابه و حرم‌ها و مقبره آنها و آثار تاریخی است.

این واقعیت آن چیزی است که سید حسن نصرالله در سخنرانی خود دیشب خود به آن اشاره و تأکید کرد: آنها همه‌چیز را تخریب کردند.

منبع : خبرگزاری تنسیم

تاریخ عهدشکنی‌های آمریکا در برابر شوروی، آلمان، روسیه و اکنون ایران؟

خبرگزاری تسنیم: معاون اسبق وزارت خزانه‌داری آمریکا با اشاره به تاریخ عهدشکنی‌های آمریکا در برابر شوروی، آلمان و روسیه اعتماد به آمریکا در رابطه با توافق هسته‌ای را اشتباه خواند و گفت: آمریکا در طول تاریخ ثابت کرده است حرف و عملش یکی نیست.

پاول رابرتز، نویسنده آمریکایی و معاون اسبق وزارت خزانه‌داری آمریکا در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرگزاری تسنیم با بیان اینکه ایران باید با دولتی توافق و به آن اعتماد کند که هرگز عهدشکنی نکرده و همواره به حرف خود عمل نموده است، گفت: «در طول تاریخ واشنگتن قطعی ثابت کرده است که حرفش و عملش قابل اعتماد و اتکا نیست. تاریخ نشان داده که واشنگتن نسبت به آنچه روی برگه وعده می‌دهد قابل اعتماد نیست. آمریکا تاکنون به هرکسی با آن توافق کرده خیانت کرده است».

تسنیم: آقای دکتر رابرتز، به نظر شما چه‌کسانی پیش از همه به‌دنبال عدم‌توافق هسته‌ای بین ایران و غرب هستند؟

رابرتز: اصلی‌ترین گروهی که از توافق هسته‌ای ایران و غرب خوشحال نخواهد شد، لابی اسراییل و حامیان آن در آمریکا است. لابی اسراییل و جنایتکاران نومحافظه‌کار جنگ‌طلب مرتبط در تلاش هستند تا در صورت امکان از توافق هسته‌ای جلوگیری کنند. لابی اسراییل در تلاش است تا عنان کار را از دست پوتین، اوباما و ایران خارج کند و مانع از توافق بشود چرا که این سه به‌دنبال پایان دادن به بحران هسته‌ای می‌باشند.

از آنجا که ایران معاهده عدم‌اشاعه سلاح هسته‌ای را امضا کرده و اسراییل آن را امضا ننموده، ایران می‌تواند تحت این معاهده صنعت هسته‌ای صلح‌آمیز خود را توسعه دهد. ایران، این حق را دارد که به‌ازای وضع تحریم‌های اقتصادی توسط آمریکا و یا تهدید نظامی آمریکا تعهد خود نسبت به معاهده منع‌اشاعه سلاح هسته‌ای را لغو نماید.

تسنیم: مراجع رسمی بین‌المللی از جمله آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تاکنون هیچ مدرکی دال بر وجود سلاح هسته‌ای در ایران نیافته‌اند. چرا علی‌رغم وجود چنین مسئله، باز غرب اصرار بر این دارد که نشان دهد ایران به‌دنبال سلاح هسته‌ای است، چرا غرب این‌گونه رفتار می‌کند؟ به‌نظر شما رفتار غرب نشان از چیست؟

رابرتز: در یک دهه گذشته نه تنها دستگاه‌های اطلاعاتی ایالات متحده و بلکه آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز که مسئول بازرسی از سایت‌های غنی‌سازی ایران است، هیچ نشانه‌ای از یک برنامه تولید سلاح‌های هسته‌ای در ایران را گزارش نداده است.

با وجود عدم‌وجود هرگونه شواهدی از یک برنامه سلاح‌های هسته‌ای ایران، دولت دیوانه اسرائیل و عوامل نومحافظه‌کار آمریکایی که حامیان دولت اسراییل هستند و صرفاً به منافع اسراییل می‌اندیشند و نه آمریکا، همواره ایالات متحده آمریکا را به جنگ با ایران بر سر سلاح هسته‌ای سوق دادند همان‌طور که با صدام حسین نیز همین‌گونه رفتار کردند، در صورتی که هیچ سلاح هسته‌ای در ایران وجود ندارد.

توافق هسته‌ای بین ایران و غرب هرگونه احتمال انحراف برنامه غنی‌سازی ایران به‌سمت سلاح هسته‌ای را از بین می‌برد. با این وجود جنگ‌طلبان واشنگتن و لابی اسراییل در حال تلاش برای جلوگیری از توافق هسته‌ای هستند، استدلال و یا بهتر بگویم بهانه آنان هم این است که "به رهبران ایران نمی‌توان اعتماد کرد".

تسنیم: غرب بارها در طول سالهای گذشته نشان داده که قابل اعتماد نیست، ایران چگونه و بر چه اساسی می‌تواند به واشنگتن اعتماد کند؟

رابرتز: برای پاسخ به این سؤال باید بگویم که ایران باید از رئیس جمهور سابق شوروی، گورباچف، این سؤال را ​​بپرسد: آیا وعده و حرف واشنگتن ارزشمند و معنادار و قابل اعتماد است یا نه؟ در اتحاد آلمان، واشنگتن به گورباچف قول داد که به‌ازای توافق گورباچف با اتحاد مجدد آلمان، ناتو یک اینچ هم به‌سمت شرق حرکت نخواهد کرد، این در حالی بود که ناتو بی‌درنگ مرز روسیه را گرفت و در حال حاضر نیز آمریکا بخشهای سابق امپراتوری روسیه را به‌سمت ناتو می‌کشاند.

ایران باید از رئیس جمهور فعلی روسیه، پوتین، بپرسد: آیا وعده و حرف واشنگتن ارزشمند و معنادار و قابل اعتماد است یا نه؟ به‌بیان دیگر چه‌چیزی ارزش است. احساس ضعف استراتژیکی روسیه، باعث شد تا جورج دبلیو بوش پیمان ضدموشکی بالستیک را که واشنگتن با مسکو امضا کرده بود، لغو کند و بشکند. با خارج شدن واشنگتن از این پیمان، آمریکا به‌سرعت پایگاه‌های ضدموشک‌های بالستیک خود را در مرزهای روسیه برقرار کرد.

ایران باید از آلمان بپرسد: چه‌کسی به نقض همه وعده‌های رئیس جمهور وودرو ویلسون در معاهده ورسای مجبور شد که منجر به پایان دادن جنگ جهانی اول توسط آلمان به‌ازای آن گردد؟ از دست دادن منطقه وسیعی از قلمرو آلمان و همچنین غرامت فلج کننده‌ای که بر آلمان تحمیل شد، توسط کدام دولت که قطعاً نمی‌خواست جنگ را آغاز کند به‌سمت جنگ جهانی دوم هدایت شد بر آلمان تحمیل شد؟ علی‌رغم اینکه جنگ با اعلان بریتانیا و فرانسه علیه آلمان آغاز شد، چه‌کسی آلمان را سرزنش کرد؟

ایران باید از آمریکای سرخپوستان ــ ایروکیون، چروکی، سو، شاین، کومانچی و دیگر مردمان بومی واشنگتن بپرسند: چگونه واشنگتن بر دیگر تعهدات خود مانده است؟ در این مورد اگر جواب را نمی‌دانید باید بگویم، پاسخ صفر است. واشنگتن بر هیچ‌یک از تعهدات خود پایدار نمانده است. واشنگتن حتی به هیچ پیمان خود با بومی‌ها و قبایل آمریکا هم وفا نکرده است.

تسنیم: با توجه به مطلبی که شما فرمودید، اصلاً نمی‌توان به آمریکا اعتماد کرد، هرچند که تجربه به ایران ثابت کرده که غرب به‌ویژه آمریکا به هیچ وجه قابل اعتماد نیست.

رابرتز: به‌اعتقاد من توافق با واشنگتن مقدمه‌ای برای خیانت است، در حالی که واشنگتن آن را به‌راحتی و به‌سهولت امضا خواهد کرد ولی در عمل ایران را اذیت خواهد کرد. این راه، سبک و روش واشنگتن است، هیچ کس نمی‌تواند به واشنگتن اعتماد کند.

در طول تاریخ واشنگتن قطعی ثابت کرده است که حرفش و عملش قابل اعتماد و اتکا نیست. تاریخ نشان داده که واشنگتن نسبت به آنچه روی برگه وعده می‌دهد قابل اعتماد نیست. آمریکا تاکنون به هرکسی که با آن توافق کرده خیانت کرده است. نمی‌توان به واشنگتن اعتماد کرد. احتمالاً استثنا هم وجود داشته باشد ولی باید بگویم که متأسفانه خیانت‌های واشنگتن گسترده است. هیچ کس و نهادی در دنیا وجود ندارد که از آمریکا قانون‌شکن‌تر و عهدشکن‌تر باشد.

تسنیم: به‌خلاف مطلبی که شما گفتید برخی در ایران به این قضیه خوشبین هستند که می‌توان به آمریکا اعتماد کرد، شما نظرتان در این خصوص چیست؟

ایران باید با دولتی توافق و به آن اعتماد کند که هرگز عهدشکنی نکرده و همواره به حرف خود عمل نموده است. علاوه بر این، برای رسیدن به توافق ایران تا به حال از بسیاری حقوق خود را رها کرده در صورتی که این حقوق تحت پیمان منع گسترش سلاح هسته‌ای به ایران واگذار شده است. میان تمامی امضا کنندگان پیمان منع گسترش سلاح هسته‌ای فقط در خصوص ایران تبعیض وجود دارد.

حقیقت مهم توافق هسته‌ای ایران این است که واشنگتن قادر بوده به‌طور موفقیت آمیزی با استفاده از تحمیل زور ایران را مجبور به چشم‌پوشی از حقوق خود نماید تا از حمله نظامی جلوگیری و تحریم‌های اقتصادی لغو شود.

به‌نظر من توافق هسته‌ای ایران و غرب نمونه دیگری از پذیرش قدرت آمریکا و استفاده واشنگتن از زور و فشار برای تحت فشار قراردادن کشورهای مستقل جهت عقب‌نشینی از حقوق خود است. این یک شکست برای بشریت است.

منبع : خبرگزاری تنسیم

نگاهی به توانمندی ایران در بخش موشک های ماهواره‌ بر و نظامی

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر از مشرق، مفاهیم اولیه برنامه فضائی کشور در دهه 1370 و خصوصاً در نیمه دوم آن شکل گرفت. در واقع پس از آزمایش های موفق و نیاز کشور به برخورداری از ماهواره، برنامه فوق بر مبنای توسعه بومی تمام حلقه های زنجیره فضایی از ماهواره و ماهواره بر گرفته تا ایستگاه های زمینی تدوین شده و در مقاطع مختلف نیز مورد بازبینی قرار گرفت.

ماهواره برهای معرفی شده ایرانی که توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و براساس فناوری بومی ایران توسعه یافته اند، از سوخت مایع استفاده می کنند.

شاید تا کنون از دستاوردهای تلاش ها و مجاهدت های سردار دانشمند و پارسا شهید تهرانی مقدم در عرصه دفاعی، حرف های فراوانی گفته شده اما کمتر، سخن از پروژه مهم پدر فناوری موشکی ایران که مربوط به یک موشک سوخت جامد 4 مرحله ای به نام «قائم» بوده است، به میان آمده است.

هدف مسئولان کشورمان از این طرح، طراحی و ساخت ماهواره بری برای قراردهی ماهواره هایی با جرم دست کم 100 کیلوگرم در مدار 1000 کیلومتری اعلام شده است. در گزارش حاضر به بررسی موشک قائم بر اساس اطلاعات منتشره پرداخته شده است.

باید به یاد داشت که در ابتدای برنامه فضایی ایران، پروژه های مشترکی با کشورهایی چون روسیه و ایتالیا برای کسب دانش فوق پیشرفته طراحی و ساخت ماهواره ها اجرا شد که بر این اساس ماهواره سینا با کمک روسیه و ماهواره مصباح با کمک ایتالیا طراحی شدند. در ادامه و با فراگیری و تولید دانش طراحی و ساخت ماهواره ها، با تعریف پروژه های مختلفی در صنایع الکترونیک و مخابرات کشور و نیز برخی دانشگاه ها امید، مصباح-2، زهره، طلوع، رصد-1، فجر و نوید علم و صنعت نیز ساخته شدند.

در زمینه ماهواره بر اما کشورمان به دلایل متعدد فنی و سیاسی، باید متکی بر توان داخلی حرکت می کرد بعدها عدم پرتاب ماهواره های ایرانی توسط کشورهای صاحب فناوری پرتاب مثلاً عدم پرتاب مصباح نیز سبب شد تا کار روی ماهواره برهای بومی شکلی جدی به خود بگیرد.

اولین خبرها از ماهواره بر ایرانی در اواخر سال 1377 منتشر شد. بعدها نیز ضمن اعلام بروز تاخیرهایی در فرایند توسعه پیشران این موشک گفته شد گونه ای از ماهواره بر با سوخت جامد بستر حمل ماهواره های ایرانی به فضا خواهد بود. هر چند در سال های 1383 و 84 توسط وزیر دفاع وقت آمادگی وزرات دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح برای پرتاب ماهواره به فضا بارها اعلام شد اما تا سال 1387 و آزمایش های سامانه های حامل ماهواره، برنامه فضایی ایران عملاً حالتی راکد داشت.

نگاهی به ماهواره برهای سوخت مایع ایرانی

در 15 بهمن 1386 در همان ماهی که نمونه مهندسی ماهواره امید برای اولین بار  رونمایی شد ایران موشکی به نام کاوشگر1 (سفیر) را آزمایش کرد که البته نباید با راکت کاوشگر-1 که توسط پژوهشگاه فضایی ایران پرتاب شد اشتباه شود. موشک سفیر که به عنوان کاوشگر به فضا پرتاب شد یکی از آخرین گام های لازم برای پرتاب ماهواره امید به مدار بود.


 
موشک کاوشگر1

بنا بر اطلاعات موجود این موشک تا ارتفاع دستکم 200 کیلومتری پرواز کرده و در تمام مسیر با حفظ ارتباط با ایستگاه های زمینی داده های تولید شده توسط حسگرهای موجود در خود را منتقل کرده است تا آزمایش های محیطی در شرایطی که ماهواره امید قرار بود حمل شود به انجام رسیده و در نتیجه آن آخرین اصلاحات روی ماهواره به انجام برسد.

در واقع هدف از پرتاب کاوشگر1 آزمایش و سنجش کارکرد مطلوب آن در حمل ماهواره و وضعیت رخ دهنده برای زیر سامانه‌های ماهواره در شتاب بالا، شرایط دما و خلأ است.

هر چند تصاویر منتشر شده در مورد پرتاب کاوشگر1، ماهواره بری با شباهت بسیار بالا به آخرین نسل از موشک های بالستیک را نشان می داد اما در همان زمان برخی منابع از آن به عنوان موشکی دو مرحله ای یاد کردند.

در همان روز پرتاب کاوشگر1، نمونه ماهواره بر سفیر که قرار بود ماهوار امید با آن پرتاب شود نیز با حضور رئیس جمهور سابق، وزیر دفاع و سایر مسئولین وقت رونمایی شد. موشک مذکور دارای بیش از 10 هزار قطعه بود که تمام اجزاء سازنده آن در بخش های مختلف شامل موتور، بدنه، سازه، عملگرها، هدایت و کنترل در طی 10 سال قبل بر اساس فناوری ایرانی، بومی سازی شده و در نتیجه کشورمان قادر به ساخت و پرتاب آن با اتکا به توان خود گشته بود.

 

 
موشک سفیر-1 به همراه خودروی حمل و سکوی پرتاب

در 28 مرداد سال بعد، نمونه نهایی ماهواره بر سفیر که قرار بود برای پرتاب ماهواره امید به کار رود با نام سفیر امید و بدون حمل ماهواره با موفقیت آزمایش پروازی کامل خود را پشت سر گذاشت و در نهایت ماهواره بر سفیر-1 با نام سفیر امید در 14 بهمن ماه 1387 موفق به قراردهی این ماهواره 27 کیلوگرمی در مدار بیضوی 250 * 375 کیلومتری شد.

سفیر-1، ماهواره بری 2 مرحله ای با طراحی متفاوت از شکل دماغه در مقایسه با موشک های بالستیک است که هر دو مرحله آن از سوخت مایع بهره می برند و محموله فضایی آن در دماغه موشک یعنی بالای مرحله دوم کار گذاشته می شود.
 

 
موتور سوخت مایع موشک شهاب - 3

بنا بر اطلاعات اعلام شده، پیشران مرحله اول از بهسازی موتور آخرین نسل های موشک های شهاب-3 و قدر به دست آمده که از سامانه تغییر بردار رانش به کمک 4 بالک کوچک تعبیه شده در خروجی موتور بهره می برد.

موتور مرحله دوم آن اما قابلیت تغییر کامل زاویه بخش خروجی خود را داشته که نمونه کاملی از سامانه تغییر بردار رانش و اولین سامانه کامل از اینگونه در کشور محسوب می شود که به گفته افراد مطلع از فناوری های هوافضائی کشور، با تلاش های شهید حسن تهرانی مقدم به ثمر نشسته است.
 

 

سامانه تغییر بردار رانش در موشک های بالستیک ایرانی
 

موتور سوخت مایع مرحله دوم «ماهواره بر سفیر - 1»

سفیر-1، دارای طول کل 22 متر، قطر 1.25 متر، وزن کل 26.5 تن، نیروی رانش مرحله اول 32 تن-نیرو و مرحله دوم 3.4 تن-نیرو، زمان کارکرد مرحله اول 149.5 ثانیه، مرحله دوم 312.5 ثانیه بوده و برای پرتاب یک محموله حدود 27 کیلوگرمی در زاویه میل مداری 55 درجه طراحی شده است.

نمونه های دیگر این موتورها به ترتیب زمان کارکرد 150 و 315 ثانیه دارند. این ماهواره بر با رسیدن به سرعت حدود 28000 کیلومتر بر ساعت توسط دو مرحله خود است که می تواند ماهواره ها را در مدار تزریق نماید.

تأمین این سرعت توسط یک ماهواره بر 2 مرحله ای که اولین موشک فضایی ایران نیز بود برای بسیاری از کارشناسان خارجی تعجب برانگیز بود به طوری که سبب شد از آن به عنوان یک دستاورد بزرگ برای صنعت موشکی ایران یاد کنند.

مرحله اول سفیر، ماهواره بر را که در لحظه پرتاب بیش از 26 تن جرم دارد به ارتفاع 68 کیلومتری سطح زمین رسانده و سپس با اتمام سوخت از بقیه موشک (مرحله دوم و محموله) جدا شده و به سمت زمین سقوط می کند.

گونه سفیر-1ب با بهسازی های صورت گرفته در پیشرانه که نیروی تولیدی آن از 32 تن به 37 تن رسیده توان قراردهی ماهواره های حدود 50 کیلوگرمی را در همان مدار بیضوی 250*375 کیلومتری دارد. پس از آن یک پرتاب موفق دیگر نیز برای هر یک از گونه های سفیر-1آ و سفیر-1بی گزارش گردید که به ترتیب حامل ماهواره های 15.3 کیلوگرمی رصد-1 و 50 کیلوگرمی نوید علم و صنعت بودند.

از ادعاهای آن زمان که توسط نشریه دفاعی جینز منتشر شد که بگذریم، قرار است در سال جدید نیز گونه ای از این ماهواره بر پرتاب جدیدی با ماهواره شریف-ست داشته باشد.

نسل بعدی ماهواره برهای ایرانی، سفیر-2 یا سیمرغ نام دارد که نمونه مقیاس واقعی آن در سال 1388 رونمایی شد. این موشک نیز 2 مرحله ای بوده و برای تزریق ماهواره هایی به جرم حدود 100 کیلوگرم در مدار 500 کیلومتری یا ماهواره های سنگین تر در مدارهای پائین تر ساخته شد.

محاسبات نشان می دهد که نزدیک به 144 تن نیروی رانش برای قرار دادن یک ماهواره 100 کیلوگرمی در ارتفاع 500 کیلومتری مورد نیاز است. از اینرو برای رسیدن به این مقدار رانش، 4 موتور بهینه شده مورد استفاده در مرحله اول سفیر، که هرکدام از آنها رانشی تقریبا به اندازه 32 تن-نیرو دارند، کلاستر شده اند یعنی برای رسیدن به قدرت های بالاتر به صورت خوشه ای کنار هم قرار گرفته اند و در مجموع حدود 128 تن-نیرو را ارائه می دهند.

 
نمونه مقیاس کامل «ماهواره بر سیمرغ»

سیمرغ 85 تنی باید بتواند در هنگام پرواز زاویه مناسب را بگیرد برای این منظور 4 موتور یا به عبارت دقیقتر محفظه کنترلی دیگر نیز در مرحله اول سیمرغ حضور خواهند داشت که نزدیک به 15 تن نیرو ایجاد می نماید که با افزوده شدن این نیرو به رانش تولیدی موتور مرحله اول مقدار نیروی لازم تأمین می شود.

البته در نمونه نهایی سیمرغ ممکن است از موتوری بر مبنای موتور سفیر-1ب که رانش 37 تنی دارد استفاده شود. بدین ترتیب با استفاده از پیشرانی که قبلاً به درستی کار کرده، یکی از اصلی ترین بخش های ماهواره بر سیمرغ، آماده گردید.

البته، موتورمرحله اول سیمرغ به گونه ای طراحی شده است که بتواند ماهواره برهای سنگین تر بعدی را نیز تأمین کند یعنی تمام اعضای این خانواده که قرار است در سال های آینده ماهواره های سنگین تری را در مدار قرار دهند با همین موتور کار خواهند کرد.
 
 

موتور سوخت مایع مرحله اول «ماهواره بر سیمرغ»

سیمرغ ماهواره بری با دو مرحله سوخت مایع است که طول کلی آن در حدود 25.97 متر، طول و قطر مرحله اول 17.81 و 2.4 و طول و قطر مرحله دوم آن 8.15 و 1.5 متر است. رانش مرحله دوم این ماهواره بر نیز 7.2 تن نیرو اعلام شده است. با توجه به تفاوت قطر و رانش مرحله دوم این ماهواره بر با مرحله دوم نسل سفیر-1 می توان نتیجه گرفت برای مرحله دوم سیمرغ طراحی جدیدی صورت گرفته است.

به گفته مسئولان، نسل بعدی ماهواره‎بر سیمرغ یعنی سفیر-3 یا «سپهر» در آینده نزدیک به توان انتقال ماهواره‎هایی با جرم 700 کیلوگرم به مدار 1000 کیلومتری دست خواهد یافت که در سال های قبل گفته شده بود اولین پرتاب آن برای سال 1394 برنامه‎ریزی گردیده. از ماهواره بری به نام ققنوس نیز نام برده شده که تفاوت مأموریتی و فیزیکی آن با سپهر مشخص نگردیده است.

سوخت جامدها در ایران

همان طور که پیش تر اشاره شد، قبلا اخباری از توسعه یک پیشران سوخت جامد برای آن منتشر شده است. بنا بر اطلاعات موجود، اولین آزمایش سوخت جامد برای این موشک بزرگ به سال 1379 باز می گردد. البته در سال 1380 و 81 موشک کوتاه برد فاتح-110 با برد 300 کیلومتر و بهره مند از یک مرحله پیشران سوخت جامد مرکب نیز آزمایش شده و سپس به تولید انبوه رسیده بود.

در سال 1363 تولید راکت های  کالیبر 122 میلیمتری سوخت جامد ساخت شوروی (معروف به کاتیوشا و گراد) توسط صنعت حدید وزارت سپاه و به صورت بومی شروع شده بود. راکت های کوچکتر 107 میلیمتری سوخت جامد نیز در همین دوران به تولید رسید.

اما اولین تلاش های کشور در زمینه طراحی راکت های جدید و دوربردتر سوخت جامد در سال های آخر جنگ تحمیلی به نتیجه رسید که به توسعه راکت های سوخت جامد ایران-130 (که بعدها به خانواده راکت های نازعات منجر شد)، عقاب و شاهین-1 و 2 باز می گردد.

یک گونه راکت سوخت جامدن با برد 170 کیلومتر نیز در اوائل سال 1367 و پیش از پایان جنگ آزمایش شد که مشخص نشده گونه بهبود یافته ایران-130 بوده یا اولین نمونه های زلزال.
 

 
 از بالا به پائین: نازعات - 6، نازعات - 10، زلزال

در سال های پس از جنگ، افزون بر پیگیری توسعه «راکت های نازعات»، «راکت های زلزال» نیز با برد بیش از 100 تا چند صد کیلومتر توسعه یافتند. این راکت ها بعدها بستر توسعه بیش از 6 نمونه از راکت های کاوشگر فضائی ایران نیز گردیدند.

البته یکی از پایه های «موشک فاتح - 110» نسل های آخر راکت زلزال بوده است. همچنین به مرور در انواع تولیدات ایرانی به جای سوخت جامد مرکب با پایه PPG از سوخت جامد مرکب پیشرفته HTPB در تمامی تولیدات استفاده شد.
 
 

کاوشگرهای فضائی ایران

 
موشک فاتح - 110

در 1384 خبر دیگری در زمینه آزمایش کاملاً موفق پیشران سوخت جامد برای موشک های بالستیک دوربرد ایرانی اعلام شد. با خبر آزمایش موفق موشک بالستیک «سجیل-1» در 22 آبان سال 1387 جلوه های تازه ای از پیشرفت صنعت موشکی کشورمان در زمینه موشک های سوخت جامد بر همگان اثبات شد.

موشک سجیل دارای 2 مرحله بوده که هر دوی آنها از سوخت جامد پیشرفته مرکب بهره می برند و موشک را به برد 2000 کیلومتر می رسانند.
 
 
موشک 2 مرحله ای سوخت جامد سجیل

این موشک نیز با تلاش ها و پیگیری های مجدانه سردار حسن تهرانی مقدم به عنوان فرمانده موشکی سپاه که بعدها نیز مسئولیت جهاد خودکفائی کل سپاه بر عهده ایشان قرار داده شد و نیز مسئولان و متخصصان وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح به ثمر نشست.

موشک سجیل به دلیل برخورداری از سوخت جامد به سرعت پروازی بالاتری رسیده، به زمان آماده سازی برای پرتاب بسیار کمتری در مقایسه با موشک های سوخت مایع نیازمند بوده و قابلیت نگهداری در شرایط آماده شلیک را تا مدت های بسیار طولانی تری در مقایسه با نسل موشک های شهاب دارد.
 
 
شلیک و پرواز موشک سجیل

در 30 اردیبهشت ماه 1388 خبر آزمایش کاملاً موفق موشک سجیل-2 توسط رئیس جمهور وقت اعلام شد که بازتاب های بسیار گسترده ای در رسانه های جهانی داشت. این آزمایش پس از رزمایشی موشکی به نام بیت المقدس انجام شده و پس از آن وزیر دفاع وقت خبر از شروع تولید این موشک داد.

به گفته وی سجیل-2 در مقایسه با نمونه قبلی از سامانه ناوبری جدید و حسگرهای پیچیده و دقیق تری برخوردار بوده که سبب افزایش قابل توجه دقت عملکرد آن نسبت به سجیل-1 گردیده است. سجیل-2 همانند نمونه قبلی از 2 مرحله پیشران سوخت جامد مرکب برخوردار بوده اما با بهبود سکوی پرتاب و سامانه نشانه روی، سرعت عمل این موشک در مراحل پیش از پرتاب نیز افزایش یافته است.
 

تصویر گرافیکی 2 مرحله و سرجنگی موشک سجیل

کارشناسان فنی خارجی در آن زمان سجیل را موشکی معرفی کردند که کار ردیابی آن برای ماهواره ها و رادارهای آمریکایی و اسرائیلی دشوار خواهد بود. سجیل سپس در رزمایش موشکی پیامبر اعظم-4 در ششم مهرماه 1388 به همراه موشک قدر-1اف شلیک شد.

در 24 آذر ماه این سال نیز تصاویری از شلیک موشک سجیل-2 با برد نزدیک به 2000 کیلومتر در یک آزمایش جدید منتشر گشت. به گفته امیر دریابان شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی و وزیر اسبق دفاع، برنامه تولید موشک سجیل در دهه 1370 و تحت عنوان پروژه عاشورا شروع آغاز شده بود. سرعت موشک سجیل توسط مسئولان دفاعی کشور حدود 12 ماخ و میزان ارتفاع اوج آن حدود 800 کیلومتر در بیشترین برد اعلام شده است.

همچنین وزیر دفاع سابق کشورمان صحبت از موشک ضدکشتی دوربرد بالستیک که سرجنگی آن به سرعت 14 تا 15 ماخ می رسد نموده است که این موشک نیز ممکن است نمونه ای از سجیل یا گونه ای مشتق شده از آن باشد.

موشک سجیل قبلاً دقت خود را در برد بیشینه با شلیک 2 فروند از آن به دهانه اقیانوس هند از داخل ایران اثبات نموده است در حالی که از به جهت رعایت اقدامات ایمنی اجرای این آزمایش به اطلاع کشورهای منطقه رسانده شده بود.

تاریخچه موشک های سوخت جامد در جهان

فراز و نشیب های پدید آمده در تاریخ تکامل موشک های سوخت جامد معلول نوآوری های فناوری های مختلف خصوصاً در زمینه ساخت و تولید ترکیبات سوخت جامد بوده است. فرایند بهینه شدن این موشک ها با رسیدن به نهایت بهره وری سوخت ساخته شده از باروت سیاه تقریباً متوقف شد.

اما در ابتدای قرن بیستم با به کار گیری ترکیبات جدیدی مثل نیتروگلیسیرین جرقه دیگری در دوره تکامل موشک های سوخت جامد زده شد. ولی تنها وقتی که توانمندی تولید سوخت جامد همگن به دست آمد صنعت ساخت موشک های سوخت جامد با کیفیت مطلوب و مؤثر به صورت واقعی شکل گرفت.

اما ساخت اولین موشک سوخت مایع V-2 در آلمان نشان داد که از نظر معادلات راهبردی برد و قدرت انهدام، موشک های سوخت جامد هنوز قابل رقابت با انواع سوخت مایع نیستند. ساخت موشک سوخت جامد 4 مرحله ای Rheinbote آلمانی با برد 170 کیلومتر در همان حوالی زمانی و عملکرد ضعیف آن، ایده ساخت موشک های سوخت جامد بزرگتر را بیش از پیش تضعیف کرد.
 


موشک Rheinbote آلمانی

بعد از جنگ جهانی دوم همچنان عوامل مختلف در جهت تأیید عملکرد و تثبیت جایگاه موشک های سوخت مایع کار می کردند. به گزارش مشرق، ترکیب اکسیژن و الکل، خصوصیت رانشی به مراتب بیشتری نسبت به سوخت های جامد آن زمان ارائه می داد و این در حالی بود که سوخت های مایع با توانمندی بالاتر نیز در حال آزمایش و مشاهده نتایج رضایت بخش بود.

سوخت مایع، خود وظیفه خنک کردن بخش های لازم را بر عهده می گرفت در صورتی که سوخت جامد چنین توانایی نداشت. مخازن سوخت در موشک های سوخت مایعی که از سامانه توربوپمپ استفاده می کنند تحت فشار داخلی کمی کار کرده و از وزن پائینی برخوردار است در حالی که محفظه سوخت جامد وزن زیادی را به خود اختصاص می داد. به علاوه محفظه موشک های سوخت جامد تحت فشار و درجه حرارت بالایی قرار داشت و به همین علت نیاز به سازه مقاوم یعنی سنگین تری نیز پیدا می کرد.

مسأله دیگر در بالا بردن برد موشک های سوخت جامد نمود داشت و آن هم خطر سوختن دیواره های محفظه پیشران بود که از مدت زمان زیادتر مورد نیاز سوختن سوخت برای رسیدن به برد بیشتر ناشی می شد.

به علاوه چگونگی فرایند و خصوصیات احتراق سوخت در یک موتور سوخت جامد با قطرهای 1.5 تا 2 متر نیز مشکلات علمی زیادی داشت که باید برای آن هم فکری می شد. همه این مسائل دست به دست هم دادند تا ساخت موشک های سوخت جامد که از نظر عملکرد همتراز با انواع سوخت مایع باشند تا سال ها بعد به تعویق بی افتد.

اما از اواسط دهه 1950 کم کم راه حل های غلبه بر مشکلات فوق در سطح علمی و نه عملی آشکار می شد. در اولین گام ترکیبی از سوخت جامد با خصوصیات رانشی نظیر ضربه ویژه بسیار بالاتر از انواع قبلی اختراع شد.

همچنین روش های جدیدی برای ساخت پیشران سوخت جامد ابداع شد که شامل ریخته گری مستقیم سوخت در محفظه آن بود. این روش ها نیز کمک کرد تا گرین (Grain) یا همان مجموعه سوخت داخل محفظه، با ابعاد بزرگ با مشکلات کمتری تولید شود.
 
 

یک نمونه سوخت جامد در حال ریخته‌گری و پس از قالب گیری

مسأله عایق حرارتی بدنه محفظه احتراق نیز با استفاده از خود گرین های جدید به عنوان عایق حرارتی حل شد. برای این منظور لایه سوخت قرار گرفته بر روی دیواره های محفظه احتراق وظیفه دفاع از دیواره در برابر حرارت بسیار بالای به وجود آمده در حین سوزش سوخت را بر عهده گرفته و دیواره تنها در لحظات نهایی سوزش سوخت تحت تأثیر این حرارت بالا قرار می گیرد. در نهایت شکل پیشران سوخت جامد به نمونه های نظیر تصویر زیر تبدیل شد.
 
 
ساختار ساده پیشران سوخت جامد

آخرین قدم در بهینه ساختن سازه محافظ پیشران های سوخت جامد با ساختن مواد با الیاف فولادی و رویه کامپوزیتی ممکن شد که این الیاف برای شکل دادن و ساختن محفظه احتراق به کار رفتند. این روش سبب به دست آمدن سازه ای با استحکام بالا و وزن نسبی کم گردید.

اما یک پیچیدگی فناورانه دیگر در موشک های سوخت جامد عایق حرارتی بخش خروجی (Nozzle) پیشران است که باید در طول مدت سوختن سوخت توانایی مقاومت در برابر بارهای حرارتی بسیار بالای به وجود آمده ناشی از عبور جریان گاز بسیار داغ حاصل از احتراق با سرعت بالا را داشته باشد که ذرات فلزی کوچک موجود در سوخت جامد نظیر پودر آلومینیوم نیز درون آن وجود دارد.

در نهایت بخش خروجی این موشک ها با استفاده از پوشش های چند لایه پیچیده ای متشکل از فلز، کامپوزیت و سرامیک های عایق حرارتی تولید شدند. در تصویر زیر بخش های مختلف سازنده خروجی یک پیشران سوخت جامد نمایش داده شده که بخش 1 پوسته چهارخانه درونی، 2 پوشش محافظ از ترموپلاستیک، 3 ورقه گرافیتی، 4 عایق سرامیکی، 5 عایق پلاسمایی، 6 المان های مقاومتی و 7 پوشش بیرونی بخش خروجی موتور است.
 
 
ساختار چند لایه خروجی موتور سوخت جامد

 تحلیل عملکرد گازهای در خروجی پیشران سوخت جامد نیز پیچیدگی علمی بالایی دارد زیرا گازهای خروجی به طور معمول مخلوطی دو فازی از گاز و ذرات جامد هستند که در برخی ترکیبات مواد مایعی نیز در گازهای خروجی برای مدت کوتاهی ظاهر شده که نیازمند تحلیل پیچیده تر چند فازی است.

مجموعه این مشکلات تئوری و عملی سبب شد تا پیشران سوخت جامد دیرتر از سوخت مایع در خدمت صنایع موشکی دنیا قرار بگیرد که خود این تأخیر نشان دهنده دشواری های بسیار بیشتر سوخت جامد نسبت به مایع است در حالی که نیاز به سوخت جامد از همان ابتدای توسعه صنعت موشکی وجود داشت.

امروزه با حل مشکلات سوخت جامد حوزه به کار گیری این نوع از پیشران ها نیز بسیار گسترده شده است. از پیشران اصلی موشک های نظامی و فضایی تا موتورهای ترمزی بین مراحل مختلف موشک ها و سامانه های فرود فضاپیماها بر سطح ویا سامانه های نجات اضطراری فضانوردان و حتی موتورهای کوچک کنترلی.

مقایسه مختصر سوخت مایع با جامد

به گزارش تسنیم، هر چند مقایسه موشک هایی که از سوخت مایع و جامد استفاده می نمایند بسته به نوع طراحی و هدف مأموریت باید صورت گیرد اما می توان توصیفات کلی از عملکرد این 2 نوع سوخت یا در واقع 2 نوع پیشران راکتی ارائه نمود.

در ابتدا نیازهای مأموریت های نظامی از مهمترین عوامل و انگیزه های توسعه موشک های سوخت جامد بوده است. مسائلی همچون نیاز به آماده شدن سریع موشک برای پرتاب، قابلیت اطمینان بالا با توجه به نبود سامانه های متعدد مکانیکی در پیشران، حجم کمتر موشک و تعداد کمتر تجهیزات جانبی زمینی و خدماتی آن. در عمل به منظور فراهم کردن مقدمات پرتاب موشک های سوخت جامد به زمانی کمتر از 15 تا 20 دقیقه برای آماده سازی پیشران، ژیروسکوپ ها و سامانه کنترلی نیاز است.

به گزارش مشرق، هر چند هر دو نوع پیشران سوخت مایع و جامد دارای پیچیدگی هایی نظیر فرایند سوزش سوخت و احتراق، هدایت بهینه جریان مواد حاصل از احتراق به خارج از موشک، ساخت سازه بخش های مختلف برای کارکردن در آخرین حد مقاومت مواد و عملکرد در زمان بسیار کوتاه و عایق های محافظتی برای کار در درجه حرارت های بسیار بالا هستند.

اما پیشران سوخت جامد در مقایسه با سوخت مایع از یک خصوصیت ویژه برخوردار است و آن هم این که نمی توان این پیشران را به صورت سامانه های مجزا مورد طراحی، ساخت و اصلاح قرار داد بلکه در این پیشران مسائل مختلف فرایند تبدیل سوخت به گاز داغ تماماً به صورت یکپارچه رخ می دهد و به همین شکل نیز باید تحلیل شود.

البته دشواری های علمی دیگری نظیر لحاظ شدن حرارت و تأثیرات حرکت سریع گاز داغ نیز در تمام طول محفظه پیشران که محفظه احتراق آن نیز هست تا خروج از موشک نیز باید به طور کامل مورد بررسی قرار گیرد که نیازمندی های علمی بالاتری نسبت به طراحی یک پیشران سوخت مایع ایجاد می نماید.
 

 
یک پیشران سوخت جامد با گرین به شکل ستاره

در مقابل پیچیدگی مکانیکی و قطعات بسیار کمتر، سادگی ساخت، قابلیت اطمینان عملکردی بالاتر، سهولت نگهداری و انباری ساده و طولانی مدت و زمان کوتاه آماده سازی سوخت های جامد، سوخت های مایع دارای مزیت قابل کنترل بودن هستند. در واقع سوخت جامد پس از روشن شدن پیشران قابل کنترل نبوده و یا باید تا انتها بسوزد و یا پیشران منهدم یا جدا شود تا نیروی رانش قطع گردد.

اما در سوخت های مایع با استفاده از شیرهای کنترلی میزان جریان سوخت و اکسید کننده و فرایند احتراق قابل کنترل بوده و در برخی طراح های ساخته شده در دنیا قابلیت خاموش و روشن کردن آن نیز وجود دارد بنا بر این امکان تنظیم میزان رانش بر اساس پارمترهای مد نظر در بهینه سازی مسیر پروازی در این نوع پیشران کاملاً وجود دارد. البته به طور معمول پیشران سوخت جامد در لحظات اولیه پرواز شتاب بالاتری برای موشک فراهم می نماید که به بهبود قابلیت های راهکنشی (تاکتیکی) آن در مأموریت های نظامی کمک می نماید.
 

چند نمونه از شکل های گرین سوخت جامد و نمودار رانش تولیدی بر حسب زمان
 

نیاز مأموریت های فضائی به موشک های چند مرحله ای
برای اجرای هر نوع مأموریت فضایی مشخصات موشک باید از نظر انرژتیکی و وزنی برای آن مأموریت بهینه گردد. بنا بر این نباید انتظار داشت تا طیف وسیعی از مأموریت ها تنها با یک موشک چند مرحله ای قابل اجرا باشد.

در واقع برای هر مأموریتی باید محاسبات بالستیکی و وزنی انجام گیرد و طراحی پیشران ها و ساختار بهینه موشک بر اساس نتایج این فرایند حاصل خواهد شد. البته به طور معمول، بخشی از این تنوع مورد نیاز با بهسازی موشک های موجود تأمین می گردد.

وظیفه اصلی موشک تأمین سرعت مشخص شده برای بار مفید خود است. با توجه به بار مفید و سرعت مربوط، مقدار سوخت مورد نیاز معین می شود. هر قدر بار مفید و سرعت لازم بیشتر باشد مقدار این سوخت بیشتر و به دنبال آن وزن اولیه موشک بیشتر خواهد بود و همین مسئله انتظار پیشرانش بالاتر از موتور را به همراه خواهد داشت.

با افزایش مقدار سوخت، اندازه و همچنین وزن مخازن سوخت مایع یا جداره گرین سوخت جامد نیز افزایش خواهد یافت. با افزایش پیشرانش، وزن موتور نیز بالا می رود و وزن کلی سازه افزایش خواهد یافت. یکی از عمده ترین نقاط ضعف موشک های یک مرحله ای در آن است که سرعت مورد نظر نه تنها برای بار مفید بلکه برای تمامی سازه ای که دیگر مورد نیاز نیست تأمین می شود مثلاً وقتی بیش از نصف سوخت سوزانده شده، موتور همچنان باید برای کل سازه مخزن انرژی جنبشی فراهم کند.

با افزایش وزن سازه، یک بار اضافی بر توانایی انرژتیک موشک تحمیل می شود که خود به خود محدودیتی بر سر راه دستیابی به سرعت مورد نظر است. این مشکلات تا حدودی با استفاده از موشک های چند مرحله ای رفع شده.

موشک چند مرحله ای به موشک هایی گفته می شود که در حین پرواز هر قسمت از آن که کار خود را به انجام رسانده از سایر قسمت های بدنه جدا می شوند بدین ترتیب در حین پرواز، سرعت برای قسمت های در حال کار یا قسمت هایی که هنوز کار خود را به انجام نرسانده اند و بار مفید تأمین می شود.

در هنگام پرتاب، قوی ترین موتورهای موشک یعنی موتورهای مرحله اول شروع به کار خواهند کرد. این موتورها قادر به بلند کردن موشک از روی سکوی پرتاب و رساندن آن تا سرعت معین است.

 پس از اتمام مقدار سوخت تعیین شده در مرحله اول این مرحله از موشک جدا می شود و موتورهای مرحله دوم شروع به کار می کنند. این موتورها قسمت باقی مانده از موشک را به سرعت مورد نظر می رسانند و پس از اتمام سوخت مانند موتور مرحله قبل به همراه باک ها و سازه از موشک جدا می شوند.

از نظر تئوری جدایش مراحل می تواند به تعداد بیشتر نیز صورت پذیرد اما در عمل تعداد مراحل موشک را به صورت مجهولی برای مسئله بهینه کردن سازه آن در نظر می گیرند و تعیین می کنند که آیا افزایش تعداد مراحل به ازای بار مفید ثابت باعث کم شدن جرم اولیه در موقع پرتاب موشک می شود یا خیر.

اما با افزایش تعداد مراحل موشک از تعداد n به n+1، به صرفه بودن با درجه n کم می شود. شاخص های وزنی در مرحله یا بلوک موشک افت می کند، هزینه ها بالا می رود و کاملاً آشکار است که قابلیت اطمینان مجموعه نیز کم می شود. برخلاف موشک های یک مرحله ای در موشک های چند مرحله ای تنها مرحله آخر به همراه بار مفید، سرعت نهایی مشخص شده را بدست می آورد و نه تمامی سازه موشک. بلوک های قبلی سرعت کمتری به دست می آورند که این خود باعث صرفه جویی در مصرف انرژی می شود.
 
 

موشک ماهواره بر 4 مرحله ای آریان-1

برای حمل ماهواره به مدار پائین از سطح زمین به سرعت مشخصه 9400 متر بر ثانیه معادل با سرعت حقیقی 7800 متر بر ثانیه احتیاج است.

اگر سرعت مؤثر جریان خروجی را مقدار 4400 متر بر ثانیه فرض کنیم که تقریباً برابر حد نهایی توانایی انرژتیک سوخت های شیمیایی موشک ها است و به صورت همزمان نسبت وزن نهایی موشک به وزن اولیه آن را برابر با کمترین مقدار قابل دسترس از نظر فرایندهای صنعتی ساخت فعلی یعنی 0.12 در نظر بگیریم با رابطه مربوط به سرعت گریز موشک به عدد 9300 متر بر ثانیه خواهیم رسید که کمتر از سرعت مشخصه مورد نیاز برای دسترسی به مدارهای نزدیک به زمین است.

بنا بر این موشک های تک مرحله ای با سوخت شیمیایی با فناوری های در دسترس شامل سوخت، مواد، سازه، روش های ساخت و مونتاژ، بازدهی پیشران ها و ... برای ساخت ماهواره بر مناسب نیست هر چند که در آینده با پیشرفت های بیشتر احتمال دارد که این موشک ها به سرعت مشخصه کافی برای مدارهای پائینی برسند. اما فعلاً ماهواره برها دستکم 2 مرحله ای هستند.

به گزارش مشرق، با توجه به عدم باور توانمندی های فناورانه ایران، تعجب کارشناسان خارجی از اینکه اولین ماهواره بر ایرانی 2 مرحله ای بوده و بنا بر این سطح بالایی از فناوری را داشته قابل درک است.

سرعت مشخصه موشک چند مرحله ای جمع جبری سرعت های به دست آمده به وسیله هر مرحله خواهد بود. در این حالت وزن تمامی مراحل بعدی و بار مفید حمل شونده، برای مرحله قبلی موشک به عنوان بار مفید به حساب می آید.

بر خلاف موشک های یک مرحله ای موشک های چند مرحله ای که با سوخت مایع کار می کنند می توانند به راحتی مسئله حمل ماهواره ها بر روی مدارهای پائینی را حل کنند. اولین ماهواره در سال 1957 به وسیله یک موشک 2 مرحله ای در مدار زمین قرار گرفت. برای ماهواره های سنگین از موشک های 3 مرحله ای استفاده می شود.

موشک ها با مراحل بیشتر امکان دسترسی به سرعت های بالاتر را برای سفر به ماه یا کرات دیگر منظومه شمسی فراهم می کنند.

در این حالت ممکن است حتی موشک 3 مرحله ای نیز کافی نباشد. در چنین وضعی سرعت مشخصه لازم افزایش قابل ملاحضه ای می یابد و برای به دست آوردن مدار فضایی مورد نیاز احتیاج به روشن و خاموش کردن مکرر موتورها و کم یا زیاد کردن سرعت بسته به قرار گرفتن سفیه در میدان جاذبه یکی از اجرام فضایی (خورشید و ماه و ...) است که همین امر مسئله را پیچیده تر می کند.

در مرحله اول موشک چند مرحله ای، نسبت نیروی رانش اولیه به وزن اولیه باید بیشتر از یک باشد که معمولاً این نسبت بین 1.25 تا 2 تغییر می کند. برای مراحل دوم و سوم این نسبت می تواند کمتر از یک باشد زیرا با تغییر زاویه محور موشک نسبت به افق، تنها مؤلفه ای از نیروی وزن در امتداد بردار رانش موشک قرار می گیرد که به مراتب کمتر از وزن کل موشک است.

در عوض در این فاز از پرواز در صورتی که موشک هنوز در جو غلیظ باشد بدنه موشک نیز می تواند مقداری نیروی بالابرنده را برای غلبه بر وزن تأمین نماید. جدایش مرحله اول در شرایطی اتفاق می افتد که نیروهای آیرودینامیکی کاهش یافته باشند و مقادیر کمی را به خود اختصاص دهند.
 
 

جدایش مرحله اول موشک غول پیکر 3 مرحله ای و 110 متری ساترن-5

این نیروها در ارتفاع 8 تا 15 کیلومتری به بیشتری مقدار خود می رسند و پس از آن به سرعت کاهش می یابند که ناشی از کاهش قابل توجه چگالی هوا است. برای اجرای هر چه بهتر فرایند جدایش از موتورهای سوخت جامد کوچکی به نام موتورهای ترمزی استفاده می شود که با نصب روی مرحله جدا شونده، پس از جدایش از موشک، نیرویی در خلاف جهت حرکت به بخش جدا شده وارد کرده و عملاً مانند ترمز برای آن مرحله موشک عمل می نمایند تا فاصله آن از بقیه موشک که باید به مسیر ادامه دهد سریعاً زیاد شود.

به این ترتیب امکان روشن شدن موتور مرحله بعدی نیز به طور ایمن مقدور می گردد و از بروز احتمال برخورد مرحله جدا شده با موشک کاملاً جلوگیری می شود.
 


شبیه سازی عملکرد موتورهای ترمزی نصب شده روی مرحله اول یک موشک فضائی

ساختار موشک های چند مرحله ای
برای موشک های چند مرحله ای ساختارهای متنوعی مشاهده شده است که 2 ساختار مشهورتر شامل قرارگیری تمام مراحل به صورت پشت سر هم مانند موشک آریان-1 و قرارگیری مرحله اول یا موتورهای کمکی اولیه به طور موازی با سایر مراحل است.

در حالت اول، برای هر مرحله از موشک، جمع وزن محموله نهایی و وزن مراحل بعدی به عنوان بار مفید در نظر گرفته می شود. هر چند از نظر وزنی این دو ساختار معمولاً هم ارز هستند اما در نهایت طرح بهینه بر اساس ابعاد، وزن بار مفید، ترکیب سوخت، میزان پیشران ویژه مورد نیاز هر مرحله و فناوری های در دسترس تعیین می شود.
 
 

موشک تیتان -34D  با ساختار موازی

نکته منفی ساختار موازی را می توان در اعمال نیروهای بزرگی در نقاطی از سازه دانست که بر هم زننده توزیع یکنواخت نیروهای ایجاد شونده در پرواز در سازه و سطح بدنه است. همچنین در گونه هایی از موشک های با ساختار موازی که مراحل کناری از سوخت مراحل میانی استفاده می کنند مسائل آب بندی اتصالات و لوله های انتقال سوخت نیز وجود دارد که چندان هم ساده نیست.
 

یک نحوه اتصال مراحل در موشک 3 مرحله ای سوخت جامد

از سوی دیگر در ساختار پشت سر هم نیز بارگذاری هر مرحله از مراحل بعد از خود بیشتر است چون باید تمام وزن مراحل بعدی را تحمل نماید از این رو است که نمی توان بدون اجرای محاسبات دقیق طراحی ارجحیت این دو طرح را نسبت به یکدیگر برای یک تعریف مأموریت مشخص سنجید.

یک نکته مثبت در ساختار پشت سر هم، امکان حمل و نقل راحت تر موشک پیش از پرتاب است زیرا این نوع موشک را می توان توسط خودروهای بزرگ و در انواع فضایی توسط راه آهن منتقل کرد.

از این بابت محدودیت بسیار کمتری برای کنار هم بودن تأسیسات ساخت و مونتاژ موشک و تأسیسات ایستگاه پرتاب وجود دارد. این در حالی است که موشک های دارای ساختار موازی مانند شاتل های فضائی آمریکا معمولاً نیازمند یک خودروی غول پیکر برای حمل موشک مونتاژ شده به سکوی پرتاب هستند.

نبرد پارامترها

همانطور که ذکر شد هدف از افزایش تعداد مراحل یک موشک فضایی رسیدن به سرعت بیشتر است اما باید دانست که عوامل مختلفی سبب اتلاف سرعت در موشک می شوند. اثر جاذبه زمین و اثر نیروهای آیرودینامیکی از مهمترین عوامل هستند.

حرکت در میدان جاذبه زمین علاوه بر کاهش سرعت متناسب با شتاب جاذبه در ارتفاع لحظه ای موشک، سبب وارد شدن پارامتری تحت عنوان سرعت مصرف سوخت در فرمول ها خواهد شد. در واقع هر چه سوخت با سرعت بیشتری مصرف شود از مدت زمانی که موشک در میدان جاذبه باقی می ماند کاسته شده و در نتیجه اتلاف ناشی از شتاب جاذبه زمین کمتر می شود.

به علاوه در حرکت در میدان جاذبه، مدت زمان بین جدا شدن یک مرحله تا روشن شدن موتور مرحله بعدی نیز باعث اتلاف سرعت دیگری می شود. از این مورد نیز می شود نتیجه گیری کرد که برای کاهش اتلاف سرعت ناشی از جاذبه زمین باید زمان کارکرد موتور را کوتاه تر کرد به این معنی که میزان بیشتری از انرژی را در مدت کمتری به موشک وارد کرد. برای این منظور باید نسبت پیشران اولیه موشک به جرم اولیه آن را افزایش داد.

اما جالب اینجاست که سرعت گرفتن موشک های فضایی در اینجا به مشکلات دیگری بر می خورد زیرا افزایش نسبت فوق سبب بیشتر شدن اتلاف های دیگری می شود. در واقع بیشتر کردن پیشران اولیه موشک باعث افزایش اندازه ها و وزن موتور موشک می شود.

در اثر این افزایش در حالی که وزن بار مفید یکسان باشد نسبت وزن نهایی به وزن کل افزایش می یابد که خود باعث کاهش سرعت قابل دستیابی می گردد. اما این هم هنوز همه ماجرا نیست. نیروی پیشران بالاتر سبب افزایش شتاب و در نهایت بیشتر شدن نیروهای اینرسی می شود. این مورد نیز به نوبه خود تقویت بیشتر بدنه را به دنبال می آورد و همین امر باعث سنگین تر شدن سازه می شود.

به گزارش مشرق، سرعت بالایی که موشک به دست می آورد باعث افزایش مقاومت آیرودینامیکی (نیروی وارده از هوا به جسم) در لایه های غلیظ می شود زیرا این نیرو با توان دوم سرعت رابطه دارد. بنا بر این پرواز با سرعت های بالاتر به معنی اتلاف سرعت ناشی از نیروی مقاوم هوا خواهد بود.

این نیروی مقاوم در جو غلیظ سبب افزایش بارهای حرارتی اضافی بر بدنه و سازه نیز می شود که برای مقابله با آنها ناچار به استفاده از عایق های حرارتی وجود دارد که خود به معنی افزایش وزن اضافی سازه است. با توجه به ارتباط نیروهای آیرودینامیکی به سرعت، خود به خود این نیرو به تمام پارامترهای مؤثر بر سرعت نیز وابسته خواهد شد.

مطالب فوق تنها بخش های اصلی از وابستگی پیچیده بین پارامترهای مختلف حاضر در پرواز یک موشک فضایی است که کاهش یکی باعث افزایش دیگری می شود و به عکس. همین وابستگی پارامترها به هم، طراحان را به طرف اجرای محاسبات سنگینی برای رسیدن به حالت بهینه بین پارامترهای مختلف سوق می دهد.

بنا بر این طراحی موشک های فضایی یک فرایند طولانی و پیچیده و نیازمند تکرار حلقه های طراحی است. در واقع طراحی یک موشک فضایی، حل یک مسئله با مجهول های بسیار است.

تجهیزات زمینی، شیوه حمل و پرتاب

به طور معمول با پرتاب یک موشک توجه همه به پرواز آن جلب می شود. اما روی زمین و پیش و پس از پرتاب تجهیزات مختلفی برای اجرای موفق یک مأموریت فضائی به موشک خدمات ارائه می نمایند. مجموعه تجهیزات زمینی کار خود را قبل از پرتاب شروع کرده، در طی پرواز هم ادامه داده و حتی پس از مأموریت نیز تا مدتی در حال تحلیل نتایج حاصل و رفع عیوب و آسیب های ناشی از اثرات پرتاب در تجهیزات زمینی هستند.

به عقیده کارشناسان پرواز یک موشک بدون در اختیار داشتن تجهیزات زمینی متناسب همانقدر ناممکن است که بدون موتور و سامانه هدایت و کنترل. در واقع تجهیزات زمینی منعکس کننده ارتباط دست آوردهای فضائی با سطح فناوری های جدید، صنایع سنگین، حمل و نقل، صنایع مخابرات و الکترونیک و به طور خلاصه شاخه های متعدد صنایع هر کشور هستند.

به طور کلی تجهیزات زمینی که به منظور پرتاب موشک های فضائی در نظر گرفته می شوند به 2 گروه بخش فنی و بخش پرتاب تقسیم می شوند که هم از نظر ساختار سازمانی و هم از لحاظ تجهیزات و مأموریت کاری متفاوت هستند.

با افزودن مجموعه فرماندهی و کنترل که مجموعه مستقل و سازماندهی شده سطح بالا از تجهیزات ارتباط رادیویی، اندازه گیری، پردازش داده ها، نمایش اطلاعات برای کاربران برای تصمیم گیری و اجرای آن پیرامون مأموریت فضائی قبل از پرتاب، حین پرواز و شکل دادن به مسیر و رسیدن به مدار مد نظر و طی مدت پرواز است به بخش فنی و بخش پرتاب، یک پایگاه فضائی شکل می گیرد.
 

پایگاه پرتاب واندنبرگ و فضاپیمای شاتل

حمل اجزاء و مراحل مختلف موشک به محل مونتاژ، اجرای فرایند مونتاژ، سوخت گیری مراحل توسط سوخترسان های مخصوص، چک های مربوط به صحت زیرسامانه های پیشران، راه اندازی سامانه هدایت و کنترل با استفاده از تجهیزات دقیق مرجع، انتقال به موشک به سکوی پرتاب و ایجاد حالت عمودی و تراز کردن دقیق موشک در حالت عمودی برخی از اقدامات پیش از پرتاب هستند که توسط تجهیزات زمینی به انجام می رسد.

در حالت اصولی این کارها در پایگاه فضائی انجام می شود که باید علاوه بر سوله مونتاژ و آزمایش، آزمایشگاه های تخصصی بخش های مختلف، کارگاه های تعمیراتی و پشتیبانی فنی، تجهیزات تولید و انتقال برق اضطراری یا حتی عادی، سکوی پرتاب و بخش های وابسته به آن شامل کانال های هدایت و پخش گازهای خروجی موشک، آب پاش های خنثی کننده از اثرات موج صوتی پیشران موشک دارای امکانات کامل یک شهرک مسکونی برای افراد درگیر مأموریت فضائی و خدمه زمینی و راه های ارتباطی مناسب نیز باشد.
 
 

سکوی پرتاب سایوز

برخی پایگاه های فضائی علاوه بر اتصال به خط راه آهن از یک فرودگاه نیز برای حمل محموله و یا فعالیت های فوری مورد نیاز مأموریت فضائی نیز برخوردار هستند یا در کنار دریا ساخته می شوند تا ضمن ایمنی بیشتر برای جدایش مراحل موشک از کشتی ها نیز برای حمل بارهایی استفاده کنند که برای راه آهن و هواپیما غیراستاندارد محسوب می شوند.

به طور معمول سه روش برای مونتاژ اجزاء یک موشک چند مرحله ای وجود دارد: مونتاژ افقی و انتقال به سکوی پرتاب و سپس عمود کردن موشک، مونتاژ عمودی در فضای روباز در سکوی پرتاب و مونتاژ به صورت عمودی در سوله تخصصی و سپس انتقال عمودی موشک به سکوی پرتاب.

ساده ترین و اقتصادی ترین روش در بین راه حل های فوق روش اول است که برای بسیاری از موشک های فضائی مورد استفاده قرار می گیرد. البته استفاده از این روش برای موشک های چند مرحله ای با ساختار موازی با دشواری هایی رو به روست.
 
 
مونتاژ موشک ماهواره بر 2 مرحله ای سفیر-1 به صورت افقی صورت می گیرد

با هر یک از سه روش فوق فرایند انتقال بخش ها یا کل موشک گامی بسیار حساس در یک مأموریت فضائی است زیرا مشکلات کوچکی ممکن است به از دست رفتن کل پروژه منجر شود. مثلاً در صورت حمل نامناسب و ایجاد ارتعاش در بدنه موشک احتمال خراب شدن اتصالات آب بندی ها لوله ها، قطع شدن ارتباط های الکتریکی در برخی بخش ها و یا حتی ایجاد ترک در بعضی قسمت ها وجود دارد که در طی پرواز به ایجاد سانحه و شکست مأموریت منجر می شود.
 
 
حمل موشک حامل فضاپیمای سایوز با استفاده از راه آهن

موشک های بالستیک سنگین و موشک های فضایی به صورت عمودی پرتاب می شوند. تغییر وضعیت موشک از حالت افقی به عمودی توسط جرثقیل های مخصوص یا جک های هیدرولیکی قوی انجام شده و سپس موشک در حالت عمودی تثیت و تراز می شود.

شیوه پرتاب عمودی نه تنها نسبت به حالت پرتاب شیب دار ارجحیت دارد بلکه می توان گفت تنها حالت ممکن انجام مأموریت این رده از موشک ها نیز هست زیرا سازه موشک های فوق به عنوان احجام جدار نازک به حساب می آیند که تحمل نیروهای جانبی وارد شده از طرف تجهیزات پرتاب در حالت شیبدار را نخواهند داشت. در صورت تقویت سازه موشک به منظور تحمل چنین نیروهایی وزن موشک ها به مقدار قابل توجهی افزایش خواهد یافت.

بعد از پرتاب موشک به مدت 5 تا 15 ثانیه به پرواز عمودی خود ادامه داده و پس از آن شروع به تغییر مسیر می نماید.

نوبت "قائم" ایران می رسد

همانطور که در ابتدای گزارش اشاره شد، ماهواره بر 4 مرحله ای و سوخت جامد قائم یکی از آخرین پروژه های در حال پیگیری توسط شهید حسن طهرانی مقدم و شاید مهمترین آنها بوده است. به گزارش مشرق، بنا بر اطلاعات منتشر شده در رسانه ملی، قطر مرحله اول این موشک 3.5 متر و ارتفاع آن 20 متر بوده و برای رساندن محموله به مدار 1000 کیلومتری طراحی شده است.

به نظر می رسد ساختار این موشک به صورت قرارگیری پشت سر هم مراحل باشد. می توان گمانه زنی نمود که موفقیت در طراحی و ساخت نمونه های سابق که پس از تلاش های فراوان مجموعه های مختلفی در کشور حاصل شد، انگیزه و نقطه اتکاء اصلی در ورود به طراحی موشک قائم بوده باشد که گامی چند برابر بلندتر از مواردی چون سجیل محسوب می شود.
 
 

موشک های بالستیک و ماهواره بر ایران در کنار تصویر گرافیکی فرضی از مرحله اول موشک قائم

علاوه بر مسائل شرح داده شده در این گزارش نگاهی به سایر موشک های فضائی ساخته شده در دنیا می توان بخش هایی از عظمت این پروژه را نمایان سازد.

موشک های فضائی و نظامی متعددی به صورت 3 مرحله ای با ساختار مراحل پشت سر هم ساخته شده اند که برخی از نمونه های فضائی دارای موتورهای کمکی اولیه (بوستر) در کنار مرحله اول خود نیز هستند که از آنها به عنوان مرحله صفر یاد می شود.

تنها به عنوان چند مثال می توان از موشک های زیر نام برد:

آریان-3 اروپائی و پروتون روسی موشک هایی با 3 تا 4 مرحله (بسته به گونه مورد استفاده) و سوخت مایع، آریان-1 موشکی 4 مرحله ای با 3 مرحله اول سوخت مایع و مرحله چهارم با سوخت جامد مرکب، موشک PSLV هند دارای 4 مرحله که مراحل اول و سوم آن سوخت جامد و مراحل دوم و چهارم سوخت مایع هستند و موشک VLS-1 برزیل نیز دارای 3 مرحله سوخت جامد است.

البته موشک برزیلی VLS-1 به جز 2 پرتاب ناموفق یک بار نیز روی سکو منفجر شده و خسارات های فراوانی به مرکز فضای آلکانترای این کشور وارد کرده است. در خانواده موشک های لانگ مارچ چینی نیز نمونه های 3 مرحله ای زیادی وجود دارد که برخی از آنها مانند CZ-2E دارای 2 مرحله اول سوخت مایع و مرحله سوم سوخت جامد  و برخی دیگر فقط از سوخت مایع استفاده می کنند.
 
 

تعداد مراحل و نوع سوخت چند نوع موشک ماهواره بر

بنا بر این به طور کلی اصل استفاده از موشک های چند مرحله ای تا به حال در کشورهای متعددی آزموده شده و استفاده از سوخت جامد در مراحل مختلف موشک های فضائی نیز امری غیر معمول نیست.

در بین موشک های نظامی نیز به عنوان مثال موشک های توپول و توپول-ام روسی، M-51 فرانسوی و DF-41 چینی همگی موشک های 3 مرحله ای با تمام مراحل سوخت جامد هستند که به بردهای 8هزار تا 15هزار کیلومتر می رسند بنا بر این استفاده از 3 مرحله پشت سر هم سوخت جامد نیز تا کنون سابقه داشته است.

در جدول زیر، مشخصات تعدادی از موشک های 3 مرحله ای سوخت جامد ارائه شده است:
 

مقایسه چند نوع موشک بالستیک سوخت جامد 3 مرحله ای

 

موشک 3 مرحله ای سوخت جامد توپول و شکل گرافیکی آن

با در نظر گرفتن طول و قطر مرحله اول موشک قائم با موشک های جدول فوق  می توان دریافت هدف اصلی از طراحی و ساخت موشک قائم، صرفا رسیدن به یک ماهواره بر قابل اتکا در مدارهای بالا بوده است. مقایسه با ماهواره برهای مشابه نیز روشن می سازد که توانایی حمل محموله توسط قائم به مدارهای بالا دستکم در حدود چند صد کیلوگرم خواهد بود.

اما قائم ایرانی جزء معدود موشک های 4 مرحله ای بوده و سوخت جامد بودن تمام 4 مرحله آن نیز شاخصه مهم دیگر آن است. از سوی دیگر مقایسه قطر و طول مرحله اول این موشک با برخی از موتورهای راکتی سوخت جامد ساخته شده در کشورهای دیگر نشان می دهد که این مرحله از موشک قائم جزء نمونه های بزرگ از پیشران های سوخت جامد ساخته شده در دنیاست.
 

مقایسه چند پیشران سوخت جامد بزرگ
 

موشک 4 مرحله ای PSLV هند و سکوی پرتاب آن

یکی از نمونه های قابل مقایسه با مرحله موشک قائم، مرحله اول موشک ماهواره بر PSLV هند است. مرحله اول این موشک که از سوخت جامد استفاده می کند با قطر 2.8 متر، 20% کمتر از قطر قسمت مشابه در قائم بوده اما طول 20.34 متری آن اندکی بیشتر از طول مرحله اول قائم است.

این ماهواره بر هندی توانایی حمل محموله 3250 کیلوگرم را به مدارهای پائین و 1425 کیلوگرم را به مدارهای زمین آهنگ دارد. همچنین بوستر موشک تیتان-3E نیز 29.5 درصد طول بیشتر اما 12.9 درصد قطر کمتری نسبت به مرحله اول قائم دارد. با ابعاد منتشر شده از مرحله اول قائم، این پیشران راکتی از نظر حجم بین بوستر تیتان-3E و بوستر تیتان-34D قرار می گیرد.
 

بوستر بسیار بزرگ فضاپیماهای شاتل

به گزارش مشرق، با توجه به سه جدول فوق می توان دریافت اقدام به طراحی و ساخت ماهواره بر قائم، حرکتی سنجیده و با نگاهی به طرح های به نتیجه در دنیا به علاوه تعریف یک گام اضافی بوده است همانطور که در نگاه شهید طهرانی مقدم رسیدن به یک دستاورد در دنیا به معنی شدنی بودن آن برای متخصصان ایرانی با صرف تلاش و کوشش لازم بوده است.

البته برای حمل و نقل و پرتاب "قائم" نیز نیاز به خودرو و سکوی پرتاب جدید با مشخصات منحصر به  فرد و متناسب با آن وجود دارد که با توجه به تجربیات کشورمان در توسعه تجهیزات زمینی متناسب با رشد ابعاد موشک ها این موارد نیز قطعاً به صورت بومی قابل تحقق است.

تا کنون به جز ماهواره بر سیمرغ، برای سایر موشک های بالستیک و ماهواره برها، پرتابگرهای بومی توسعه یافته در معرض دید قرار داده شده اند.

در مورد این موشک ها که در دو قطر 0.88 متر یا 1.25 متر ساخته شده اند، خودروی حمل و پرتاب یکی هستند اما برای "سیمرغ" با قطر مرحله اول 2.4 متر و قائم با قطر 3.5 متر قاعدتاً باید خودروهای حمل ویژه ای طراحی شود.

همچنین این موشک ها به سکوهای پرتاب بزرگ و ویژه ای هم نیاز دارند. برخی رسانه های خارجی تصاویر ماهواره ای از منطقه ای در ایران منتشر کرده اند که در آن سکوی پرتاب بزرگی مشابه انواع مورد استفاده برای موشک های ماهواره بر بزرگ خارجی با یک کانال بتنی بزرگ و طولانی برای هدایت گازهای حاصل از شلیک موشک دیده می شود.
 

تصویر منتسب به سکوی پرتاب جدید ایران

باید در نظر داشت تمام مطالب گفته شده در بخش های اولیه این گزارش به علاوه مواردی همچون طراحی نحوه اتصال مراحل، پیچیدگی های فرایند جدایش و مکانیزم های آن، موتورهای ترمزی سوخت جامد در هر مرحله، استارت ایمن موتور هر مرحله و سایر فرایندهای وابسته به پرواز هر مرحله باید 4 مرتبه در طی مأموریت تکرار شوند تا محموله نهایی وظیفه خود را انجام دهد.

این خود از مهمترین جنبه های پیچیدگی و دشواری های پیرامون پرواز این موشک است. طولانی شدن و تکرار این فرایندها رسیدن به قابلیت اطمینان کافی را به یکی از جنبه های مهم عملکرد موشک قائم تبدیل می نماید.

همچنین در تمامی طول این فرایندها در سرعت ها، شتاب ها و ارتفاعات مختلف موشک باید ارتباط دائمی با ایستگاه زمینی داشته و تحت نظارت باشد. بنا بر این پرواز "قائم" را باید حاصل صحت کار در تمامی موارد پیش گفته دانست.

به گواه متخصصان مختلفی که با شهید طهرانی مقدم کار کرده اند ایشان با وجود پذیرش ریسک های فوق العاده بالا در طی دوران جهاد علمی خود، همواره به رعایت مسائل فنی و روش های علمی در تحلیل، طراحی و آزمایش تأکید داشته است.

کار روی راکت های سوخت جامد در ایران از جایی شروع شد که سوخت جامدهای اولیه به دلیل عدم پایداری شیمیایی از مدت ها قبل از پرتاب، قابل قراردادن در راکت نبود بلکه راکت باید در زمان نزدیک به پرتاب آماده سازی می شد.

در آزمایش های اولیه، این پیشران ها درست کار نکرده و روی سکو منفجر می شدند و بعدها نیز پس از تثبیت عملکرد پیشران سوخت جامد خطای بسیار بالای راکت ها سبب می شد که در مواردی با وجود استفاده از تعداد زیادی دیده بان در شعاع 20 کیلومتری محل هدف، اصلاً محل اصابت پیدا نمی شد.

این مسیر در حدود یک دهه بعد به راکت های سوخت جامد با قابلیت اطمینان بالا و برد چند صد کیلومتر منجر شده و کمی بعد نیز موشک های سوخت جامد هدایت شونده دقیق اما کوتاه برد فاتح-110 به ثمر نشست.

در گام بعدی موشک های دوربرد با سوخت جامد و 2 مرحله ای سجیل در یکی از طولانی ترین پروژه های موشکی ایران به ثمر نشست و امروز نیز موشک سوخت جامد 4 مرحله ای به داشته های علمی و فنی این سرزمین افزوده شده است.

این راه روشن ادامه خواهد داشت تا فرزندان ایران اسلامی به بالاترین قله های دانش فضائی برای بهبود عرصه های مختلف کشور برسند که در صورت ایجاد عزم جدی مسئولین در حمایت از این راه به زودی شاهد به ثمر نشستن تلاش های انجام شده در طول 3 دهه گذشته از 21 اسفند ماه 1363 یعنی زمان شلیک اولین موشک اسکاد از ایران تا به امروز خواهیم بود.

منبع : شبکه خبر

۵ خط قرمزی که در مذاکرات لوزان از آنها عبور شد

۵ خط قرمزی که در مذاکرات لوزان از آنها عبور شد/ چگونه با توافق دو مرحله ای، باقی ماندن تحریم ها، تغییر کاربری اراک، ممنوعیت غنی سازی در فردو و خداحافظی با ۱۹۰ هزار سو غنی سازی می توان از یک توافق خوب سخن گفت؟!

سرانجام مذاکرات لوزان سوییس به پایان رسید و اگرچه همچنان بسیاری از جزییات توافق هسته ای روشن نشده و بنا بر اعلام دکتر ظریف تعیین این مسایل  تا ۱۱ تیر ماه سال جاری انجام خواهد شد، اما به نظر می رسد اکنون می توان با توجه به اطلاعات رسمی منتشر شده در این باره، به قضاوت نشست که آیا مذاکرات لوزان توانسته در چارچوب خطوط قرمز و حقوق ملت گامی به جلو بر دارد یا خیر؟

 

در این باره توجه به نکات ذیل، ضروری است:

 

۱. آیا خطوط قرمز جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات لوزان رعایت شد؟

 

توجه در متن بیانیه قرائت شده توسط دکتر ظریف، موگرینی و هم چنین انتشار متن توافق توسط آمریکا نشان می دهد که حداقل در ۵ مورد، به طور آشکار خطوط قرمز ترسیم شده توسط نظام در باب مذاکرات هسته ای رعایت نشده است:

 

الف/ توافق دو مرحله ای

 

رهبر انقلاب در ۱۹ بهمن ۹۳ در جمع فرماندهان ارتش، درباره یک مرحله ای یا دو مرحله ای بودن توافق هسته ای فرمودند:

 

«این حرفی هم که حالا انسان می‌شنود که میگویند که در یک برهه‌ای درباره‌ی اصول کلّی توافق کنیم، بعد درباره‌ی جزئیات، این را هم بنده نمی‌پسندم؛  با تجربه‌ای که از رفتارهای طرف مقابل داریم، احساس میکنم که این وسیله‌ای خواهد شد برای بهانه‌گیری‌های پی‌در پی برسر جزئیات. اگر توافق میکنند، جزئیات و کلّیات و همه را در یک‌جلسه‌ی واحد تمام بکنند، امضا کنند. اینکه کّلیات را جداگانه توافق کنند، و بعد بر اساس آن کلّیات - که یک‌چیزهای مبهمی است، تفسیرپذیر است، تحلیل‌پذیر است - بروند سراغ جزئیات، نه، این منطقی نیست.»

 

اما عملا آنچه در مذاکرات لوزان سوییس انجام شد، تخطی آشکار از این مساله مهم بود و طرفین بعد از انتشار متن بیانیه اولیه، اعلام کردند که جزییات باقی مانده در این باره را تا ۱۱ تیر ماه حل و فصل خواهند کرد. فارغ از اینکه با این اقدام علنا یکی از مهم ترین خطوط قرمز توسط تیم مذاکره کننده هسته ای زیر  پا گذاشته شده است، به نظر می رسد این موضوع در آینده کار را برای این تیم سخت تر هم خواهد کرد چرا که آمریکا طبق تجربه توافق ژنو،  در گام نهایی نیز  از فرصت استفاده کرده و با استناد به بخش های کلی و تفسیر پذیر توافق لوزان، از وعده هایی که به ایران داده شانه خالی کرده و در عمل علیرغم آنکه ایران به تمام تعهدات خود عمل خواهد کرد، طرف مقابل مشخص نیست تا چه اندازه به تعهداتش پایبند خواهد بود.

 

ب/ پا برجا ماندن تحریم ها و پذیرش اینکه «تحریم ها جزو نتیجه مذاکرات خواهد بود نه روند آن»

 

رهبر انقلاب در نخستین روز از سال ۱۳۹۴ در حرم رضوی علیه السلام فرمودند:

 

«آمریکایی‌ها تکرار میکنند که ما قرارداد با ایران میبندیم، بعد نگاه میکنیم ببینیم اگر به قرارداد عمل کردند تحریمها را برمیداریم. این حرف حرف غلط و غیر قابل قبولی است؛ این را ما قبول نداریم. رفع تحریمها جزو موضوعات مذاکره است، نه نتیجه‌ی مذاکرات؛ آن کسانی که دست‌اندرکار هستند، فرق این دو را بخوبی میفهمند. این یک خدعه‌ی آمریکایی است که میگویند قرارداد میبندیم، نگاه میکنیم به رفتارها، بعد تحریمها را برمیداریم! این‌جوری نیست؛ همین‌طور که مسئولین ما صریحاً گفته‌اند و رئیس‌جمهور محترم صریحاً گفت، رفع تحریمها باید بدون هیچ فاصله‌ای در هنگام رسیدن به توافق انجام بگیرد، یعنی رفع تحریم جزء توافق است نه چیزی مترتّب بر توافق.»

 

اکنون با انتشار متن نهایی بیانیه لوزان توسط طرفین مشخص شده است که نه تنها ایران نتوانسته طرف مقابل را برای رفع یک جای تحریم های غیرقانونی و ظالمانه  متقاعد کند بلکه ضمن پذیرش این مساله که فقط تحریم های مرتبط با برنامه هسته ای ایران «تعلیق» خواهد شد،  عملا هیچ تغییری در ساختار تحریم ها بویژه نفتی و بانکی نتوانسته انجام دهد. چنانچه جان کری وزیر خارجه آمریکا تنها دقایقی بعد از قرائت متن بیانیه پایانی توسط دکتر ظریف، اعلام کرد: «در ازای این همکاری ها از جانب ایران آمریکا مرحله به مرحله تحریم ها را "تقلیل" خواهد داد و در جایی که ایران به توافق عمل نکند تحریم ها به جای خود بازخواهد گشت.»

 

همچنین وزارت خارجه آمریکا نیز بلافاصله با صدور بیانیه ای در این باره اعلام کرد:

 

«آمریکا و اتحادیه اروپا زمانیکه آژانس تائید کند ایران تمام گام‌های کلیدی مرتبط با هسته‌ای را برداشته، تحریم‌های "مرتبط با هسته‌ای" را "تعلیق" خواهند کرد. در هر زمان که ایران به تعهدات خود عمل نکند، این تحریم‌ها فورا به جای خود باز می‌گردند. معماری تحریم‌های مرتبط با هسته‌ای ایالات متحده در بخش اعظم دوره توافق حفظ شده و امکان بازگشت فوری آن‌ها درصورت بروز مورد جدی عدم-کارایی را فراهم می‌کند ... تحریم‌های ایالات متحده مرتبط با مسئله تروریسم، نقض حقوق بشر و موشک‌های بالستیک پابرجا خواهند بود.»

 

نکته جالب توجه در این میان آنکه اساسا اظهارات آقای ظریف مبنی بر لغو همه تحریم ها توسط آمریکا عجیب است چرا که نه تنها آمریکا چنین تعهدی را به ایران نداده است بلکه بر اساس قانون جامع تحریم های آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران تحت عنوان «سیسادا»، تحریم های اقتصادی آمریکا علیه ایران از جمله در حوزه نفت و بانک، تنها منشاء هسته ای ندارد بلکه اتهامات واهی آمریکا علیه ایران از جمله نقض حقوق بشر، حمایت از تروریسیم و ... نیز دلیل اعمال این تحریم هاست و مشخص نیست وزیر محترم امور خارجه کشورمان که به خوبی از این قانون اطلاع دارد، با چه مبنایی انتظار دارد آمریکا بلافاصله تمام تحریم های علیه ایران را لغو کند؟ 

 

ج/ تغییر کاربری راکتور اراک

 

یکی دیگر از مواردی که نشان می دهد تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان نتوانسته بر خطوط قرمز پافشاری کند، قبول تغییر کاربری و بازطراحی راکتور آب سنگنین اراک است. البته آقای ظریف در سخنان خود تصریح کرد که فعالیت های هسته ای ایران در اراک ادامه خواهد یافت و بلافاصله بعد از حضور در فرودگاه مهر آباد نیز مجددا بر این مساله تاکید کرد اما واقعیت این است که این تمام ماجرا نیست و اگرچه ایران در اراک به فعالیت های هسته ای خود به طور بسیار محدود و متفاوت به نسبت گذشته ادامه خواهد داد اما اساسا طراحی و ساخت اولیه راکتور اراک برای انجام اقدامات مرتبط با فناوری آب سنگین بوده است که شامل ۴ کارکرد تولید برق، انجام امور تحقیقاتی، تولیید پلوتونیوم و تولید رادیو دارو صنعتی می باشد  لذا هرگونه کاهش قدرت راکتور یا اعمال تغییرات دیگر از جمله بازطراحی آن، ۳ کارکرد آخر را تعطیل می کند و صرفا کارکرد اول که کم اهمیت ترین کارکرد راکتور اراک است باقی خواهد ماند.

 

لذا از این به بعد با تغییر کاربری و بازطراحی راکتور اراک، این راکتور در عمل کارآیی سابق خود را ندارد و با این حساب به نظر می رسد اساسا ساخت و طراحی اولیه آن با توجه به تصمیم فعلی تیم مذاکره کننده هسته ای ایران، «نقض غرض» بوده است.

 

این در حالی است که موضوع حفظ ماهیت راکتور آب سنگین اراک و عدم تغییر  آن، یکی از خطوط قرمزی بوده که رهبر انقلاب قبل از مذاکرات وین ۴ در خرداد ماه سال ۹۳ مطرح کردند و اساسا یکی از علل به نتیجه نرسیدن مذاکرات وین ۴ نیز همین مساله بود که آمریکایی ها اصرار به بازطراحی و قلب ماهیت راکتور آب سنگین اراک داشتند. حتی پیش از وین ۴ نیز  محمد جواد ظریف طی یک نشست خبری در توکیو در اسفند ماه ۹۲ با تاکید بر اینکه حفظ راکتور اراک خط قرمز ماست، گفت: «ما به‌دنبال تعطیل کردن اراک نیستم، ما به‌دنبال برچیدن آن نیستیم، این خط قرمز ما است، اما به نگرانی‌های برخی طرف‌ها در مورد اشاعه تسلیحات هسته‌ای خواهیم پرداخت.»

 

د/ ممنوعیت  غنی سازی در فردو

 

بر اساس مذاکرات لوزان، سایت هسته ای فردو عملا دیگر به هیچ اندازه نمی تواند غنی سازی اورانیوم را انجام دهد، این در حالی است که رهبر معظم انقلاب تا کنون بارها و بارها بر خط قرمز بودن سایت هسته ای فردو و لزوم ادامه غنی سازی در آن تاکید کرده اند. به عنوان مثال ایشان در تیر ماه ۹۳ در دیدار بار جمعی از مسئولان نظام فرمودند: «مسئله‌ی ظرفیّت غنی‌سازی یک مسئله است که خیلی مهم است؛ مسئله‌ی تحقیق و توسعه که قطعاً باید رعایت بشود؛ حفظ تشکیلاتی که دشمن قادر به تخریب آن نیست. روی "فردو" تکیه میکنند، چون غیر قابل دسترسی است برای آنها؛ میگویند جایی که ما نمیتوانیم به آن ضربه بزنیم، نباید داشته باشید! این خنده‌آور نیست؟»

 

در هر حال هم اکنون سایت فردو نیز مانند راکتور اراک دیگر نمی تواند همچون گذشته به کار ویژه اصلی خود ادامه دهد و در حالی که این سایت ۴۰ متر زیر زمین بوده و ۹۰ متر نیز پوشش کوه دارد، یعنی مجموعا با ۱۳۰ متر ضریب عدم دسترسی برای انهدام موشکی دشمن، یکی از تاسیسات استراتژیک و فوق امن هسته ای جمهوری اسلامی ایران برای غنی سازی اورانیوم محسوب می شد، دیگر نباید غنی سازی انجام دهد و تنها به یک مکان برای تحقیقات هسته ای آن هم به طور محدود تبدیل شده است! تحقیقاتی که شاید لزومی نباشد برای انجام آنها ۴۰ متر به زیر زمین رفت و خیلی از آنها را می توان در تاسیسات هسته ای دیگر و حتی برخی دانشگاه ها و پژوهشگاه های مرتبط با فناوری هسته ای انجام داد. لذا به نظر می رسد اجازه آمریکایی ها برای روشن ماندن چراغ های سایت فردو انجام تحقیقات هست های در آن، تنها به رسمیت شناختن حق کنجکاوی! داشنمندان هسته ای  ایران بوده است تا با حضور در ۴۰ متر زیر زمین بتوانند تحقیقاتی را انجام دهند که همزمان در دانشکده فیزیک دانشگاه تهران نیز قابل پیگیری و پژوهش است!

 

نکته قابل توجه دیگر در این باره اینکه، موضوع تعطیلی غنی سازی در فردو و تجمیع تمام فرآیند غنی سازی ایران در سایت نطنز آن هم با محدودیت های متعدد و زیر ۵%، یکی از مطالبات اصلی آمریکایی ها از ابتدای مذاکرات بود، چرا که نطنز در مقایسه با فردو به هیچ عنوان امنیت فوق العاده ای در برابر هر گونه حمله نظامی و موشکی احتمالی دشمن را ندارد.

 

جالب آنکه وندی شرمن معاون جان کری در مرداد ماه سال ۹۳ در جلسه با کنگره آمریکا از این موضوع خبر داده و تاکید کرده بود: «توافق شده است که فردو دیگر مرکز غنی سازی نباشد و اصلاً اگر قرار است برنامه ای برای غنی سازی در ایران در کار باشد، تنها تأسیسات غنی سازی موجود، نطنز خواهد بود.»

 

هر چند علی اکبر صالحی در آخرین روزهای سال گذشته در ۲۵ اسفند ۱۳۹۳ ضمن تاکید بر خط قرمز بودن حفظ اراک و فردو اعلام کرد: «هر توافق نهایی باید شامل خواسته ایران برای فعال ماندن راکتور آب سنگین اراک و مرکز غنی سازی فردو باشد.» اما در عمل این اتفاق نیفتاد و اراک و فردو این روزها تنها چراغ هایشان روشن است و فاصله زیادی با کارویژه اصلی خود دارند.

 

ه/ ماجرای ۱۹۰ هزار سو

 

رهبر انقلاب در ۱۶ تیر سال ۹۳ در دیدار با جمعی از مسئولان نظام فرمودند:

 

«طرف مقابل به مرگ گرفته که به تب راضی بشوید. هدف آنها این است که جمهوری اسلامی را در باب ظرفیّت غنی‌سازی مثلاً - که یکی از مسائل است - به ده هزار سو راضی کنند، منتها از پانصد سو و هزار سو شروع کرده‌اند، که حدود ده هزار سو مثلاً محصول حدود ده هزار سانتریفیوژ - همین قدیمی‌هایی که از قبل داشتیم و داریم - است. هدف آنها این است. مسئولین ما میگویند ما به ۱۹۰۰۰۰ سو احتیاج داریم. ممکن است این نیاز مال امسال و دو سال دیگر و پنج سال دیگر نباشد، امّا این نیاز قطعی کشور است، خب، باید نیاز کشور تأمین بشود.»

 

اما آنچه که بر اساس توافق لوزان عملی شده است، برچیدن ۱۳ هزار سانتریفیوژ فعال و تنها استفاده از ۵۰۰۰ سانتریفیوژ نسل اول، آن هم در سایت نطنز است که با این اوصاف برای رسیدن به میزان ۱۹۰ هزار سو، فاصله بسیار زیادی وجود دارد. به بیان دیگر با توجه به آنکه بر اساس این توافق ایران حتی حق استفاده از نسل های جدید سانتریفیوژهای خود را ندارد تنها باید با تکیه بر نسل قدیمی سانتریفیوژهای خود به غنی سازی اورانیوم آن هم به صورت محدود در سایت نطنز مشغول شود، برای رسیدن به ۱۹۰ هزار سو، باید ۱۹۰ هزار سانتریفیور در اختیار ایران باشد! اما در حال حاضر تنها ۵۰۰۰ سانتریفیوژ فعال در سایت نطنز باقی است که نشان می دهد برای رسیدن به این مقدار ۱۸۵ هزار سانتریفیوژ دیگر از نسل اول مورد نیاز است! مگر آنکه ایران می توانست از تعداد کمتری از سانتریفیوژهای نسل دوم و جدید تر استفاده کند که آن هم بر اساس توافق لوزان، ممکن نیست و حداقل برای یک دهه ایران حق استفاده از سانتریفیوژهای نسل جدید را ندارد.

 

 

۲. ضرورت پرهیز از ذوق زدگی های موسمی و دیدن واقعیات

 

با این اوصاف بدیهی است که توافق لوزان و حتی توافق نهایی که تا ۱۱ تیرماه منعقد خواهد شد، یک توافق خوب نیست زیرا اولا از بسیاری از خطوط قرمز جمهوری اسلامی ایران عدول کرده است ثانیا نتوانسته تضمینی برای رفع تحریم های ظالمانه و غیر قانونی علیه ایران داشته باشد و در خوش بینانه ترین حالت، تنها تحریم های مرتبط با پرونده هسته ای ایران برای زمان محدودی «تعلیق» خواهد شد که همانطور که در بند دوم قسمت قبل نیز اشاره شد، اساسا قانون جامع نظام تحریم های آمریکا علیه ایران تحت عنوان «سیسادا» برای همیشه به آمریکایی ها اجازه می دهد تا به بهانه های واهی از جمله نقض جمله حقوق بشر، حمایت از تروریسم و ...اصلی ترین تحریم ها علیه ایران از جمله تحریم های نفتی و بانکی را اعمال کنند.

 

لذا ضروری است ضمن پرهیز از اقدامات ناشی از احساسات و تبریک و تشکرهایی که عمر آنها به زودی سپری می شود، به خوبی آنچه در حال وقوع است را رصد کرد تا در گام نهایی که تا ۱۱ تیرماه سال جاری بوقوع خواهد پیوست، توافقی اجرایی شود که حداقل آسیب ها و مضرات توافق کنونی را داشته باشد و به معنای واقعی کلمه به نفع مردم باشد نه آنکه در عمل به ضرر منافع ملی باشد و  تنها برای بهره وری سیاسی داخلی جناحی خاص آن هم برای مدت زمانی معین بکار گرفته شود. چرا که هنوز جمله معروف سال گذشته وزیر خارجه در جمع اعضای شورای روابط خارجی امریکا فراموش نشده است که تاکید کرد: «اگر با وجود تلاش‌های ما برای تعامل، این تلاش‌ها بی‌نتیجه بماند، مردم ایران این فرصت را خواهند داشت تا ۱۶ ماه دیگر که انتخابات پارلمانی در ایران برگزار می‌شود، به این عملکرد ما (با آرای خود) پاسخ دهند. وقتی قبلاً در تعامل و مذاکرات درباره توافق هسته‌ای با جامعه بین‌المللی در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵، توافق‌هایی کردیم و تلاش‌های ما برای عملکرد شفاف از جانب اتحادیه اروپایی رد شد، مردم جواب ما را با انتخاب رئیس‌جمهوری متفاوت دادند که مرا هم زود بازنشسته کرد!»

منبع : راجا نیوز

مهمترین جمله رهبر انقلاب در سال ۹۳ انتخاب شد

«ملت، عاشق مبارزه‌ى با صهیونیستها است.» این جمله امام خامنه‌ای در دیدار شرکت‌کنندگان در «کنگره‌ى جهانى‌ جریانهاى افراطى و تکفیرى از دیدگاه علماى اسلام» به عنوان مهمترین و به‌یادماندنی‌ترین جمله رهبر انقلاب اسلامی در سال ۹۳ از نگاه مردم انتخاب شد.




در نظرسنجی‌ای که از هفدهم تا بیست‌و‌ششم اسفندماه توسط پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR با موضوع مهمترین جمله سال رهبر انقلاب از دید کاربران برگزار شد، مردم، جملات گوناگونی را انتخاب کردند. مجموع حدود ۱۰ هزار نظر دریافت شده نشان میدهد چهار جمله‌ی پرتکرار زیر در میان پاسخ‌ها، مهمترین جملات رهبر انقلاب از نظر کاربران در سال نود و سه هستند:

چهارمین جمله برتر به انتخاب مخاطبان، جمله‌ای بود از نامه رهبر انقلاب به جوانان اروپا و امریکای شمالی درباره دعوت به اسلام: «اسلام را از طریق منابع اصیل و مآخذ دست اول آن بشناسید. با اسلام از طریق قرآن و زندگی پیامبر بزرگ آن (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) آشنا شوید.»



سومین جمله برتر به انتخاب مخاطبان، جمله‌ای از بیانات رهبر انقلاب در اولین روز سال ۱۳۹۳ در حرم مطهر رضوی بود: «چشم‌مان به دست دشمن نباشد که کی این تحریم را برمیدارد، کی فلان نقطه را موافقت میکند؛ به درک! نگاه کنیم ببینیم خودمان چه کار میتوانیم بکنیم.»



دومین جمله منتخب مخاطبان، واکنش رهبر انقلاب به گره زدن «مسئله امنیت اسرائیل» به مذاکرات هسته‌ای توسط یکی از طرف‌های مذاکره بود: «امنیت اسرائیل تأمین نخواهد شد چه توافق هسته‌اى بشود و چه نشود.»




و اما مهمترین جمله سال ۹۳ از نظر مردم: رهبر انقلاب در دیدار شرکت‌کنندگان در «کنگره‌ى جهانى‌ جریانهاى افراطى و تکفیرى از دیدگاه علماى اسلام» ضمن اینکه یکی از وظایف علمای جهان اسلام را  اهتمام به قضیّه‌ى فلسطین خواندند، دولت و ملت ایران را در مسئله دفاع از فلسطین هم‌زبان دانستند و گفتند: «گاهى بعضى از جوانهاى ما که مراجعه میکنند و جوابى نمی‌شنوند، به من نامه مینویسند و التماس میکنند که اجازه بدهید ما برویم در صفوف مقدم با رژیم صهیونیستى بجنگیم. ملت، عاشق مبارزه‌ى با صهیونیست‌ها است.»




نماهنگ: مهمترین جمله امام خامنه ای در سال نود و سه

با توجه به پهنای باند اینترنت خود ، می توانید این فیلم را با کیفیت های مختلف زیر دریافت نمایید :

• کیفیت خوب و فرمت Mp4 و با حجم 150.2 MB
• کیفیت متوسط و فرمت Mpeg و با حجم21.8 MB
• کیفیت پایین و فرمت Flv و با حجم 11.6 MB
• مناسب برای تلفن همراه و فرمت 3gp و با حجم 7.5 MB

 
منبع :KHAMENEI.IR

حسادت های جهانی به قدرت ایران در مدیترانه

از جمله مسائل مهمی که مدتی است توجه کارشناسان و مقامات کشورهای مختلف را به طور حسادت‌برانگیزی به خود مشغول کرده، موضوع «نفوذ» جمهوری اسلامی ایران در منطقه به ویژه در کشورهایی مثل عراق، لبنان، یمن، سوریه، فلسطین و غیره است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر به نقل از کیهان، این مسئله اما، برخلاف خوشحالی مردم مسلمان و غیرمسلمان این کشورها، باعث خشم و نگرانی عده‌ای از مرتجعین عرب و اربابان آمریکایی و صهیونیستی آنها شده است. این «نفوذ» فزاینده حتی، رسانه‌های غربی، عربی و صد البته عبری را به «فلسفه‌بافی» واداشته تا جایی که ایران اسلامی را با اتهاماتی چون، لشگرکشی، کشورگشایی، تشکیل هلال شیعی و غیره متهم می‌کنند.

جعفر بلوری اضافه کرد: مثلا وزیر خارجه کهنسال عربستان چند روز پیش در جریان دیدار با جان کری، به این مسئله اشاره کرد و مدعی شد ایران در حال بدست گرفتن کنترل عراق است و ...

روزنامه «واشنگتن پست» هم در 18 فوریه 2015 طی گزارشی مبسوط از عراق، به این «نفوذ و نگرانی»، به شکل توأمان اشاره کرد و نوشت: شاید هیچ چیزی نتواند به اندازه بیلبوردی که تصویر رهبر فقید ایران، آیت‌الله روح‌الله خمینی را به تصویر کشیده و در میدان «فردوس» بغداد نصب شده، تحولی که این روز‌ها در عراق جریان دارد را به نمایش بگذارد. این بیلبورد در مقابل ستونی نصب شده که تا پیش از حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، مجسمه صدام روی آن بود... این بیلبورد تنها یکی از مجموعه تصاویری است که در سرتاسر بغداد نصب شده و تبلیغ‌کننده گروه‌هایی است که برای مبارزه با داعش شکل گرفته و حمایت ایران از این گروه‌ها را نشان می‌دهد... این روزنامه در نهایت به دولت آمریکا در خصوص پیامدهای این وضع هشدار داد و خواستار چاره‌اندیشی شد.

اما آیا، این نفوذ از جنس همانی است که امثال سعودالفیصل‌ها و واشنگتن پست‌ها می‌گویند؟ «جنس نفوذ ایران در منطقه» موضوعی است که در این وجیزه قصد پرداختن به آن را داریم.

الف- اولا باید اذعان کرد برخی تحولات در منطقه، در آشکار شدن شرایط فعلی(نفوذ فوق‌العاده ایران) بسیار موثر بوده‌اند. یکی از این تحولات که به تسریع در شکل‌گیری این شرایط منجر شده، ظهور پدیده منحوس داعش است. هیولای داعش وقتی در حال دریدن و بریدن بود، تمام مدعیان حقوق بشر در چپ و راست عالم، فقط به نظاره نشستند و بیانیه دادند. اگر هم ائتلافی تشکیل دادند، جز اینکه زیرساخت‌های سوریه یا پادگان‌های ارتش عراق را هدف قرار دهند، کار مهمی نکردند، کردند؟!
 اواسط مهر ماه سال جاری وقتی داعش مقدمات راه‌اندازی قتل عام مردم را می‌چید، سی ان ان به نقل از «مقامات آمریکایی» نوشت: حفظ کوبانی در اولویت آنها نیست و این مسئله نگرانی اصلی آنها نمی‌باشد!
ترکیه نیز وقتی با هجوم انبوه آوارگان مردمی این شهر کردنشین مواجه شد، نه تنها  به آنها کمکی نکرد بلکه جلوی فرار آنها را  نیز گرفت و به زنان و کودکان پناه نداد. این کشور با تجهیزات و خودروهای ضد شورش، به سرکوب آوارگان هم پرداخت. رهبران بعدها فاش کردند آنکارا به آنها پیام رسانده بود، تنها در صورتی حاضر به کمک است که آنها، سلاح به دست گرفته و با بشار اسد بجنگند!

یا مثلا، جیمز کلاپر، مدیر اداره اطلاعات ملی آمریکا در اسفند ماه سال جاری تصریح کرد که مقابله با داعش در اولویت ترکیه نیست.
اینکه، داعش ساخته و پرداخته غرب و رژیم صهیونیستی است که با هدف اسلام‌هراسی، جنگ‌افروزی، مسلمان‌کشی ساخته شده، اینکه نیروهای ویژه ارتش عراق چند روز پیش مستشاران نظامی اسرائیل را در مرکز فرماندهی داعش واقع در الانبار دستگیر کردند و ... بماند.

ایران در چنین شرایطی، بدون توجه به دین و مسلک مردم، به کمک برادران و خواهران خود در عراق و سوریه، لبنان و فلسطین شتافت؛ البته نه با لشگرکشی نظامی، بلکه با مستشار نظامی، دارو، غذا، سلاح و...آن هم بی‌منت. غزه، لبنان، جرف‌الصخر، آمرلی، بوعجیل، العلم و اینک تکریت اینگونه حفظ یا آزاد شدند. موارد یاد شده، ادعا نیست، اظهارات مقامات و شخصیت‌های همین کشورهاست.

1-«برادران ایرانی بدون هیچ‌گونه منّت و چشمداشتی به نیروهای عراقی در نبرد با تروریست‌ها در صلاح‌الدین و دیالی کمک می‌کنند... اگر جمهوری اسلامی ایران و سردار سلیمانی نبود، داعش اکنون در بغداد بود...»(هادی‌العامری، فرمانده نیروهای مردمی سپاه بدر)

2- « ایران پیشتاز بود. این کشور از هفته اول یک پل هوایی برای انتقال اسلحه به عراق، منطقه کردستان و بغداد ایجاد کرد و این مسئله پنهان نبود... من شکی ندارم که ایرانی‌ها صادقانه از عراق حمایت می‌کنند زیرا تهدید داعش فراتر از عراق رفته است ... دخالت سریع ایران برای کمک به عراق، مسئله‌ای راهبردی بود و حتی در آغاز درباره اینکه چگونه پول سلاح ایران به این کشور داده شود، تفاهمی صورت نگرفت.» (نخست وزیر عراق در گفت وگو با روزنامه الحیات و در پاسخ به این سوال که آمریکا و ایران، کدامیک اول به عراق در برابر داعش کمک کردند)طبق گفته مقامات رسمی کشورمان، دستکم 8 کشور در منطقه نیز، رسما از ایران برای کمک به مبارزه با تروریسم، کمک خواسته‌اند.

ب- آنچه گفته شد، بدین منظور نبود که بگوییم، «کمک‌های مالی یا نظامی ایران به کشورهای همسایه باعث محبوبیت و نفوذ آن در منطقه شده است.» مسئله فراتر از این حرف‌هاست؛ چرا که اگر این گونه بود، عربستان با آن همه پول باد آورده و آمریکا با آن همه سلاح و جنگ‌افزار و لشگرکشی‌ها می‌بایست، محبوب‌ترین کشور در بین مردم منطقه می‌بودند نه منفورترین.

واقعیت این است که با رفع برخی موانع (سقوط صدام) و وقوع برخی تحولات (بروز داعش) -که از قضا هر دو به عمد و با اهداف شیطانی روی کار آمده یا حمایت و تقویت شده‌اند- شرایطی در منطقه حاکم شده که در نهایت محبوبیت و نفوذ انقلاب اسلامی ایران اجازه بروز یافت. چه بسا که اگر، دیکتاتورهایی مثل صدام یا خاندان آل سعود، آل خلیفه و آل ثانی نبودند، این مودت و دوستی از سال‌ها پیش یعنی از بدو وقوع انقلاب اسلامی بروز می‌یافت. اگر دولت‌ها در این کشورها -که با واژه انتخابات کاملا بیگانه‌اند- با رای مردم روی کار آمده بودند، به قطع و یقین این الفت و برادری با 36 سال تاخیر بروز نمی‌یافت. این فقط تحلیل ما نیست؛ فرید زکریا، تحلیلگر رسانه‌های مشهور آمریکایی نیز در کتاب «آینده‌ آزادی: دموکراسی غیرلیبرال در داخل و خارج» (2003) به آن اذعان کرده و هشدار می‌دهد، در جوامع شرقی باید دموکراسی و حتی انتخابات را کنار گذاشت و به لیبرالیسم چسبید چرا که در غیراین صورت، کشورها به سمت ایران متمایل خواهند شد.

نکته جالب دیگری که در این بین، اشاره کردن به آن خالی از لطف نیست اینکه، همانطور که اشاره شد، هم تکفیری‌های تروریست و هم دیکتاتورهایی مثل صدام، با اهداف شیطانی مورد حمایت غرب بوده و هستند. اما همین دو مسئله سرانجام باعث حکومت انقلاب اسلامی بر دلها شد. به قول معروف، عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.

حسنین هیکل، سردبیر کهنه‌کار و معروف روزنامه مصری الاهرام در این باره جمله زیبایی دارد. وی که افتخار زیارت امام‌خمینی(ره) را دارد می‌گوید: «ایرانی‌ها دو بار به مدیترانه آمدند. بار اول در دوره هخامنشیان و با زور اسلحه و قوای نظامی. آن بار دوام زیادی نیاوردند، چرا که فقط سرزمین‌ها را تسخیر کرده بودند و بار دوم در دوران انقلاب اسلامی، این دفعه اما، ماندگارند زیرا، بر دل‌ها حکومت می‌کنند.»

مبنع : شبکه خبر